Michael Rowe to amerykański prezenter telewizyjny, współpracujący z Discovery Channel. W połowie kwietnia Mike podzielił się na Facebooku wiadomością, że miał przyjemność spotkać muzyka lokalnej kapeli. Jak potoczyło się spotkanie?


Relacja Mike’a:


Drogi Jamesie:

Człowieku, czuję się jak idiota. Zwykle, gdy czuję się jak idiota, to uczucie wygasa z upływem czasu. Ale po naszym spotkaniu wczoraj i moim późniejszym resecie mózgu w związku z ogarnięciem Twojej rzeczywistej tożsamości, boję się, że uczucie idiotyzmu nie tylko się utrzyma, ale na dodatek pojawią się jakieś przerzuty, i z każdym nowym dniem będę wstawał z tym samym uczuciem idiotyzmu.





Chodzi o to, że zwykle nie mam problemów, by dopasować nazwisko do twarzy spotykanych osób. Zwłaszcza, gdy te twarze są przypisane do ludzi, którzy gościli w moim życiu przez ostatnie 35 lat. Zazwyczaj, gdy idę na koncert, by zobaczyć legendarny zespół, którego masę utworów znam na pamięć, jestem w stanie rozpoznać wokalistę, gdy widzę go po latach na ulicy. Jak widać, gdy słońce świeci zbyt mocno w sobotnie popołudnie, mózg może przejść w stan amnezji. Taki zestaw działa podobnie na mojego psa. Unikalny miks teriera z dupkiem postanawia zaatakować gwiazdę rocka, lub po prostu stara się przywitać.


Po czasie ogarnąłem, że wyszło naprawdę głupio.


W każdym razie piszę, by podziękować za to, że w tak wspaniały sposób odniosłeś się do mojej działalności. Jestem bardzo zaszczycony. Chciałbym także przeprosić – nie tylko za faux pas w stosunku do Ciebie – ale za to, że nie rozpoznałem Cię przy Twojej uroczej siostrzenicy z Buenos Aires. Musiało być dla niej bardzo dziwne, oglądać wujka – jednego z najwspanialszych wokalistów w historii rocka – który przedstawia się przed facetem z psychopatycznym psem. I musiało być dla Ciebie niespecjalnie satysfakcjonujące, kiedy próbowałem odzyskać trzeźwość umysłu, nazywając Cię Larsem Ulrichem. To pierwsze nazwisko, które pojawiło mi się w głowie, gdy mózg zaczął wysyłać błędne informacje.
Oczywiście wiem, że Metallica składa się z kilku osób oprócz Larsa, ale na początku tygodnia ktoś mi wspomniał, że Lars przebywa gdzieś w okolicy, więc był pierwszą osobą, jak wpadła mi do głowy. Aż w końcu dotarło do mnie, że rozmawiam z wokalistą Metalliki.


Chodzi o to, że wiedziałem, że nie jesteś Larsem, gdy nazwałem Cię Larsem. W każdym razie staram się powoli wyjaśnić mój opisywany idiotyzm. Jeśli spotkamy się ponownie, wyjaśnię bardzo dokładnie. Obiecuję.





W międzyczasie, to pewnie będzie moje ulubione nieudane spotkanie na jakiś czas. Chciałbym tu upamiętnić naszą rozmowę. Dla potomnych:


Rzecz dzieje się w mieście. Późny poranek. Duży mężczyzna z wieloma tatuażami w okularach przeciwsłonecznych, spaceruje po drugiej stronie ulicy. Idzie w kierunku stolika, przy którym siedzi Mike Rowe. Mike je lunch i popija koktajl:


Duży Wytatuowany Facet: Przepraszam, że przeszkadzam, jesteś Mike Rowe, prawda? Chciałem tylko powiedzieć, że doceniam to, co robisz dla nauki.

Freddy (terier): [szczek-szczek-szczek! Hau, hau! Szczek-szczek-szczek!]

Mike: Zły pies! Przepraszam. Mieszkasz tu?

Duży Wytatuowany Facet: Mieszkam w pobliżu, a Sophia pochodzi z Argentyny.

Freddy: [szczek-szczek-szczek! Warczenie. Niuchanie].

Mike: Fajnie. Z której części dokładnie?

Sophia: Buenos Aires

Mike: Byłem tam kilka lat temu. Piękne miejsce.

Sophia: Nadal jest.

Mike: Więc co tutaj robisz?

Duży Wytatuowany Facet: Gram w lokalnym zespole.

Mike: Super. Lubię lokalne zespoły. Jaki rodzaj muzyki?

Duży Wytatuowany Facet: Rock and Roll.

Mike: Świetnie. Jak się nazywacie?

Duży Wytatuowany Facet: Metallica.

Freddy: [szczek-szczek-szczek! Hau, hau! Szczek-szczek-szczek!]

Mike: O mój Boże. No pewnie! Jesteś Lars Ulrich. Wybacz. Słyszałem, że mieszkasz w okolicy. Miło cię poznać.

Duży Wytatuowany Facet: Właściwie mam na imię James. James Hetfield.



W każdym razie, dzięki James, że zechciałeś pogadać. Dzięki za utwory, które stworzyłeś. Są idealne do moich treningów. Dzięki za to, że jesteście tegorocznymi ambasadorami Record Store Day. Koncert w Rasputinie był przedni. Trzymaj się.

PS: Przekaż swojej siostrzenicy, że mam wszystkie Twoje płyty. Pozdrów Larsa. Myślę, że przed nim świetlana przyszłość.




Odpowiedź Jamesa na facebooku:

"Nie przejmuj się Mike. To ja przecież byłem tym który Cię zanudzał. Widziałem, że chciałeś z bliskimi w spokoju dokończyć posiłek. Wielki szacunek za to, co robisz... Z pewnością zapamiętam Twojego kudłatego psa".