1. Ain`t My Bitch
2. 2x4
3. The House Jack Built
4. Until It Sleeps
5. King Nothing
6. Hero Of The Day
7. Bleeding Me
8. Cure
9. Poor Twisted Me
10. Wasting My Hate
11. Mama Said
12. Thorn Within
13. Ronnie
14. The Outlaw Torn



Skład: James Hetfield, Lars Ulrich, Jason Newsted, Kirk Hammett
Rok wydania: 1996

Teksty - teksty wszystkich piosenek
Tłumaczenie - tłumaczenie na polski utworów

"Przez pięć lat pomiędzy albumem "Metallica" i "Load" bardzo dojrzeliśmy indywidualnie. Dlatego teraz, znowu zbierając się razem, każdy z nas musi z siebie więcej wykrzesać i wykazać się trochę większym szacunkiem." James Hetfiekld, październik 1996.

Cisza, 5 lat ciszy, wyczekiwania, pytań jaka będzie nowa Metallica - nikt nic nie wie. Nie powstało ani pół nowego utworu. Za to od 1991 do 1994 roku zespół walczy w morderczych trasach koncertowych. Koncerty koncertami ale trzeba się brać do roboty i wyprodukować jakiś nowy album. "Skończyły się wymówki, wynurkowałem się za wszystkie czasy, tak samo James już się nastrzelał na polowaniach. Wątpię, by na Zachodniej Półkuli ostał się jakiś łoś czy jeleń. Czas wchodzić do studia." Lars Urlich.

Zespół długo i dość skutecznie szukał wymówek ale to wszystko dla dobra sprawy. "Zdaję sobie sprawę, że już nigdy nie stworzymy tak wspaniałej płyty, która odniosła by tak wielki sukces (mowa o albumie "Metallica") i podchodzę do tego na luzie. Jedną z moich zalet - Bóg wie, ile mam wad - jest totalnie realistyczne podejście do życia. Nie oczekuję Kolejnego nieziemskiego sukcesu. Chcę natomiast, żeby ten zespół starzał się z godnością, żeby się nie zeszmacił." Lars Urlich

No i chłopaki w końcu ruszyli tyłki i w październiku 1994 roku weszli do studia, żeby zacząć pracę nad nowym, podwójnym albumem, który miał liczyć 27 utworów, które ostatecznie były rozbite na dwa osobne albumy. W lutym 1995 roku do Metalliki dołączyli producent Bob Rock i inżynier dźwięku Randy Staub, by rozpocząć nagrywanie szóstego albumu w studiach The Plant w kalifornijskim Sausalito.

Praca nad nowym albumem była owiana tajemnicą. W ogóle cały rok 1995 miał być jak najmniej medialny dla zespołu. Oczywiście trudno było utrzymać w ryzach Larsa. Nie był by sobą gdyby nie dał choćby ćwierć wywiadu. O to kilka fragmentów takich wywiadów:

"Wygląda na to, że idziemy w kierunku mniej konkretnego, mniej ciętego grania niż przedtem. Pozbywamy się wszystkich barier. Wchodzimy w brudniejszy, luźniejszy klimat, bez komponowania w stylu: "oto wielki, wspaniały riff". Wioskowo zabrzmi jak powiem, że gramy bardziej bluesowo. Wolę określenie "tłuste granie"."

"Jesteśmy coraz luźniejsi ale i tak ciągle wyczuwa się napięcie, takie staccato, którego zawsze byliśmy niewolnikami."

"Nie tkwimy w jakimś jednym, konkretnym miejscu. Mogę słuchać Mudy Watersa i Oasis. James i ja możemy się pałować Thin Lizzy. Wcale nie katujemy się Slayerem po całych dniach. To nie stąd czerpiemy inspirację. Wcześniej czy później nadchodzi taki moment w życiu, że czujesz się na tyle komfortowo, by się rozluźnić i absolutnie niczym nie przejmować."

Metallica jak to Metallica nie mogła nagrać zwykłego albumu tylko trzeba było oczywiście rozpętać małe piekiełko wśród fanów, odbiorców, słuchaczy. Wszystko zaczęło się w maju 1996 roku, kiedy to ogłoszono, że 3 czerwca ukarze się nowy album czterech jeźdźców zatytułowany "Load". Oczywiście w raz pojawieniem się takiej informacji, pojawiły się również setki pytań w stylu: Czy nowy album sprzeda się tak jak poprzedni? Czy będzie cięższy? Czy będzie zawierał balladę? Czy Metallica będzie znowu koncertowała przez trzy lata? Wiele tych zagadek było ale najważniejszą sprawą był fakt, iż czasy się diametralnie zmieniły. Powstało wiele nowych zespołów takich jak Oasis, Blur z zupełnie nowym brzmieniem. Skończyła się era grunge w raz ze śmiercią Kurta Cobaina w 1994 roku. W październiku 1994 pierwszą płytę wydaje Korn, otwierając wrota nowemu gatunkowi określanego jako "new-metal" (potem słówko "new" skrócono do "nu") - połączenie ciężkiego rytmicznego brzmienia gitarowego i elementów hip-hopu. Podziały na to co było heavy metalem, a co rockiem alternatywnym rozmyły się. Znikają z rynku muzycznego typowe thrash metalowe zespoły. Tak więc ważna kwestia a właściwie najważniejsza - czy Metallica dotrzyma kroku czasom?

Chłopaki się naprawdę niczego nie boją bo już w maju pojawili się na prasowej trasie promującej nowy album. No i tu już mamy pierwszy szok - wygląda zespołu. Krótkie fryzury, kolorowe ciuchy w ogóle nie mające nic wspólnego z thrashem - oj już się dupy trzęsły fanom. "Czarny T-shirt i ta sama pieprzona para dżinsów - miałem to na sobie 302 razy, wychodząc na scenę podczas poprzedniej trasy. Nie mam zamiaru znów tego robić, bo to jest nudne i do wyrzygania - ciągle to samo. Tym razem będę zakładał na siebie to, na co mam k*a ochotę! Jeżeli zechce wyjść na scenę w piżamie to tak zrobię. Jeżeli zechce przebrać się za kurczaka, też nie będę miał oporów." Kirk Hammett. Zdjęcia na album robił fotograf mody Anton Corbijn.

20 maja 1996 roku wychodzi singiel "Untill It Sleeps", a tydzień później, drugiego dnia Dynamo Festival w Eindhoven, obyło się listening Party, podczas którego 60 tysięcy widzów usłyszało Load przez system nagłaśniający, a album ukazał się na całym świecie. 79 minut i 59 sekund muzyki, nowy rekord na najdłuższą płytę. Gdyby trwał choćby o sekundę dłużej płyta pewnie by przeskakiwała - dać Metallice technologie to suchej nitki nie pozostawią. Na płycie zamieszczone jest 14 długich kawałków i przedstawiają się jako mieszanina bluesa, country, rocka i ciężkich ale miękkich rifów. Dźwięk i brzmienie jak najbardziej metalowo a fani, którzy obawiali się powrotu do pozbawionego ścieżki basu albumu w stylu Justice odetchnęli z ulgą. "Po raz pierwszy robimy to, co robi 95% innych zespołów - bas jest dogrywany do perkusji, a dopiero na samym końcu dochodzą partie gitary. Także Kirk pierwszy raz gra na gitarze rytmicznej. To daje pewne urozmaicenie. Ostatnia płyta była naprawdę świetna, ale ta jest trochę bardziej prawdziwa" Jason Newsted, marzec 1996.

Tak więc ukazała się naszym uszom, oczom i sercom nowa bardzo melodyjna płyta, która mnie osobiście zwaliła z nóg po pierwszym już jej przesłuchaniu - właśnie za sprawą melodyjności a nie bezustannego zapieprzania po strunach. "Gdyby Cliff był wciąż w zespole, nagralibyśmy Load o wiele wcześniej. On miał skłonności w kierunku muzyki bardziej melodyjnej i był z nią lepiej osłuchany - a to działo się w 1984 roku, kiedy reszta zespołu słuchała heavy metalu przez 24 godziny na dobę" Kirk Hammet, sierpień 1997.

Okładka płyty to też nie lada zagadka. Ogólnie znajduje się na niej zdjęcie czerwono-białej maziowatej substancji, a na prawdę było to dzieło sztuki kontrowersyjnego artysty Andresa Serrano nazwane "Blood And Semen" (krew i nasienie). Na przepis na ową maź czy dzieło sztuki - jak kto woli - składa się bydlęca krew i nasienie artysty. Cóż poradzić niektórzy mają pomysły. Okładka mimo makabrycznego pochodzenia pasuje do klimatu albumu i jest pomysłem strzelonym w dziesiątkę. Płyta opatrzona jest również wielością zdjęć. Jeśli chodzi o teksty, które na płycie nie są zamieszczone w całości na rzecz właśnie fotografii, to pozostawiam tę kwestię słuchaczom gdyż każdy może sam sobie je interpretować. Ważne jest że gardło dzięki któremu możemy owe teksty słyszeć nie drze się w niebogłosy tylko śpiewa w dosłownym tego słowa znaczeniu. "Utwór "2x4" ma taki klimat, jakby waliło się kogoś pałą, wiesz? Zamiast wdawać się z kimś w dyskusje, lepiej mu po prostu natłuc. Nienawiść już od dłuższego czasu ma swoje miejsce w moim życiu. Łatwiej znaleźć coś, co można nienawidzić, niż coś, co można polubić." James Hetfield, maj 1996.

Album Load mimo kontrowersji i podziałów wśród słuchaczy, na całym świecie sprzedał się rewelacyjnie. W USA zadebiutował od razu na pierwsze miejsce listy Bilboardu, dzięki 680 tysiącom sprzedanych egzemplarzy. Po 4 tygodniach miało go już 1,4 miliona ludzi. W Europie - w tym w Polsce - było podobnie. Wytwórnia PolyGram nie mogła nadążyć z dostawami do sklepów, tak wielkie było zapotrzebowanie. 27 czerwca rozpoczęło się tourne promocyjne, a już 8 września 1996 roku Metallica zawitała do Polski, gdzie w katowickim spodku skopała tyłki wielotysięcznej publice.

Po wydaniu Loadu Metallica dołącza do Lollapalooza Summer Festival a zaraz po nim wyrusza w trase Poor Touring Me

Oficjalnie płyta ukazała się na świecie jako:
LP - w 2 wydaniach,
CD - w 3 wydaniach,
CD-PROMOCYJNY - w 2 wydaniach

Źródła:
Metallica - Sprawiedliwość Dla Wszytkich, J. Mciver
Metallica - Sami o Sobie, M. Putterford
Metallica - Biczowanie Dźwiękiem, E.M. Square
Metallica - Fuel & Fire, S. Hadland
Metallica - Sznurki Pana Boga, I. Stefanowicz
Nothing Else Matters Metallica - Historie największych utworów, Ch. Ingham

Bartek Bartoluss Warowy