1. Fight Fire With Fire
2. Ride The Lightning
3. For Whom The Bells Tolls
4. Fade To Black
5. Trapped Under Ice
6. Escape
7. Creeping Death
8. The Call Of Ktulu

Skład: James Hetfield, Lars Ulrich, Cliff Burton, Kirk Hammett
Rok wydania: 1984

Teksty - teksty wszystkich piosenek
Tłumaczenie - tłumaczenie na polski utworów

Kolejna płyta Metalliki i jej powstawanie rozpoczęło się tragicznie dla zespołu co zaowocowało utworem Fade To Black, napisany przez J. Hetfielda pod wpływem załamani spowodowanego kradzieżą prawie całego sprzętu. 14 stycznia 1984 roku podczas koncertu w Bostonie skradziono zespołowi wszystko oprócz gitar, które muzycy w ochronie przed zimnem zabrali do hotelu. Grupa już wcześniej zaczęła pracę nad nową płyt, lecz Fade To Black okazał się znamionowym utworem z tego albumu i stał się pierwszą balladą w twórczości Metalliki. Hetfield: "Nasza pierwsza ballada, swego rodzaju wyzwanie. Wiedzieliśmy, że niektórych zaniepokoi. Zespoły takie jak, Exodus czy Slayer nie tworzą ballad. Ale w ten sposób zamykają się w jednej ściśle określonej konwencji. Nigdy nie chcieliśmy się znaleźć w takiej sytuacji. Ograniczanie siebie tylko po to żeby publiczność była zadowolona, jest gówno warte."
Przykre wydarzenia nie zniechęciły jednak zespołu do dalszego grania i już 20 lutego 1984 roku Metallica zaczyna sesję nagraniową Ride The Lightning. W Sweet Silence Studios w Kopenhadze w Dani Metallica rozpoczyna współpracę z producentem Flemmingiem Rasmussenem. Jednak głównymi producentami są sami muzycy. Lars: "Flemming doskonale zna się na sprawach technicznych. Króluje przy konsolecie i magnetofonach. Ale nigdy nie miał wpływu na kształt artystyczny nagrań. Spełniał bardziej rolę reżysera dźwięku niż producenta we właściwym znaczeniu tego słowa."
James Hetfield, listopad 1990: "Zrobiliśmy ten album w Dani, bo akurat byliśmy tam w trasie. Było też tam dość tanio. Jeden facet był zarówno producentem jak i dźwiękowcem - biorąc za swoją robotę naprawdę niewielkie pieniądze. Mogliśmy się bardzo dużo od niego nauczyć. Poza tym ta płyta jest chyba na równi z ostatnią (Metallica), jest chyba moją ulubioną."

1 sierpnia 1984 roku Metallica kończy współpracę z zawiedzionym Jonem Zazulą i podpisują kontrakt z Cliffem Burnsteinem i Peterem Menschem, reprezentującymi agencję Q-Prime Management. 27 lipca 1984 Ride The Lightning zostaje wydana nakładem wytwórni Megaforce. Jednak 12 września tego samego roku grupa podpisuje kontrakt z wielką wytwórnią Elektra i ostatecznie zrywa współpracę z Zazulą i wytwórnią Megaforce. Co prawda kontrakt z Megaforce obowiązywał Metallikę do dalszych nagrań ale zarzucono Zazuli przekroczenie nakładu Ride The Ligtning o 25 tysięcy egzemplarzy - Megaforce wydało 100 tysięcy. W Europie zespół nadal współpracował z Music For Nations. 16listopada 1984 roku Elektra wydaje Ride the Lightning. Hetfield po latach: "Nasz drugi album brzmi grubiej niż wszystkie inne. Używaliśmy reverbu, którego później jakoś baliśmy się stosować. W grudniu Metallica otrzymuje w Europie za 100 tysięcy sprzedanych egzemplarzy srebrną płytę."

"Jesteśmy bardzo zadowoleni z tego albumu. Kilka utworów było napisanych na krótko przed wejściem do studia. Myślę, że zostały by trochę bardziej zaaranżowane, gdyby powstały wczesniej i były odsłuchiwane przed samym nagrywaniem razem z nowymi kawałkami. Początkowe problemy z brzmieniem wiązały się z tym, że jakieś trzy tygodnie przed przyjazdem do Kopenchagi skradziono nam cały sprzęt. I tak James stracił swojego Marshalla o niepowtarzalnym brzmieniu, bardzo charakterystycznym dla Metalliki. Przetestowaliśmy wszystkie Marshalle w Dani, łącznie z należącymi do Mercyful Fate, aż udało się znaleźć ten jeden W odpowiedzi właściwy."
Lars Urlich, grudzień 1984

17 sierpnia 1985 Metallica gra dla siedemdziesięciu tysięcy ludzi, na festiwalu Monsters Of Rock w Castle Donnington w Wielkiej Brytanii. Rekord ten zostaje pobity już 31 sierpnia tego samego roku na festiwalu Day On Green w Oakland. Różne źródła podają, że liczba słuchaczy wahała się od 80 do 100 tysięcy. Metallica nie jest jeszcze mega gwiazdą ale w Wielkiej Brytanii liczba sprzedanych płyt podwaja się.

"Moim zdaniem ten album pod każdym względem zdecydowanie przewyższa to, co dotychczas zrobiliśmy. Ride The Lightning jest melodyjny, z wyraźnymi refrenami w połączeniu ze znacznie bogatszą aranżacją. Zaczynamy poszerzać nasze horyzonty."
Lars Urlich, czerwiec 1984

Płyta ta przyniosła następne owoce w postaci uaktywnienia się Cliffa Burtona i Kirka Hammeta jako kompozytorów. Kirk o Fade To Black: "Nie za bardzo wiedziałem, jak zagrać. Byliśmy w Dani już od pięciu czy sześciu miesięcy i naprawdę zaczynałem tęsknić za domem. Mieliśmy też problemy z naszym poprzednim menadżerem. Skoro już była posępna piosenka, zacząłem myśleć o tych wszystkich przygnębiających sprawach, kiedy grałem solo. I rzeczywiście pomogło." Innym i równie ważnym elementem płyty jest utwór The Call Of Ktulu. Jest to prawie dziesięciominutowa zróżnicowana klimatyczne i muzycznie kompozycja. Jest to pierwszy tego typu utwór Metalliki, co jest kolejnym przełomem i ukazuje muzyków w dobrym świetle, a płyta Ride The Ligtning, na której jest zamieszczony, jest krokiem milowym w metalowym graniu. Od tej pory już nic nie będzie takie samo.

"Ride The Lightning przekonało nas, że można zachowa silny przekaz grając na mniejszych obrotach. Zrozumieliśmy, że jeśli muzyka zyskuje na subtelności, wcale nie musi stracić na swojej mocy."
Lars Urlich, luty 1986

"Nawet gdy większość ludzi uważa Master Of Pupets za nasz sztandarowy album, ja i tak wolę Ride The Lightning."
Lars Urlich, maj 1990

Oficjalnie płyta ukazała się na świecie w latach 1984 - 1989 jako:
LP - w 22 wydaniach,
CD - w 13 wydaniach,
PICTURE DISC - 2 wydaniach,
TŁOCZENIE TESTOWE - 3 wydaniach,
LP-PROMOCYJNY - 8 wydaniach,
CD-PROMOCYJNY - 1 wydanie
WYDANIE Z BŁĘDAMI - 1 wydanie.

Źródła:
Mark Putterford, "Metallica sami o sobie", IN ROCK, Poznań 2000,
Igor Stefanowicz, "Metallica sznurki Pana Boga", ISKRY, Warszawa 1996, 1999
Seam Hadland, "Metallica Fuel & Fire", KARGA, Poznań 1998

Bartek Bartoluss Warowy