Część wiodących głosów thrash metalu przypomniało o swoich najwcześniejszych muzycznych wpływach na potrzeby filmu dokumentalnego pt. Murder in the Front Row.

James Hetfield nazywa Jeffa Becka inspiracją, a jego kumpel z zespołu, Rob Trujillo, opowiada o Stevie Wonderze. Charlie Benante, pałker Athrax, z czasów dzieciństwa pamięta dom wypełniony dźwiękami opery, a Dave Mustaine wspomina o Nowej Fali Brytyjskiego Heavy Metalu i Motown. W trzyminutowym klipie, który towarzyszy nadchodzącej premierze dokumentu, członkowie Exodus, Slayer, Testament i wielu innych zespołów kopią głęboko, by dostać się do własnych muzycznych wpływów.

Film, zainspirowany książką fotografów Briana Lewa i Haralda Oimoena, będzie dostępny za pośrednictwem serwisów streamingowych oraz w postaci krążka DVD od 24 kwietnia 2020 roku. Już jest dostępny w przedsprzedaży. Dokument śledzi początki gatunku oraz to, w jaki sposób San Francisco stało się de facto duchowym domem tegoż muzycznego ruchu.





Bay Area to rejon, w którym skupiło się powstawanie thrashu, ponieważ młodzi ludzie mieli tu wyjątkowe, pierwszoplanowe miejsce, by rozwijać nowy styl muzyczny – powiedział dla Rolling Stone Adam Dublin – reżyser filmu. Adam Dublin to znana persona w dokumentalnym świecie ciężkiej muzyki. Do jego najbardziej znanych filmów gatunku należą m.in. A Year and a Half in the Life of Metallica, czy teledysk do numeru Fight for Your Right to Party od Beastie Boys. Byłem świadkiem rozwoju sceny hip-hopowej w Nowym Jorku dokładnie w tym samym czasie, gdy formował się thrash metal, więc zrozumiałem siłę sceny muzycznej, i było to coś, co chciałem odkryć – dodaje Dublin. Reżyser wspominał, że był bardzo zadowolony na wczesnym etapie powstawania filmu, gdy dowiedział się, jak bardzo wszyscy byli powiązani z tą sceną. Jest też wdzięczny za to, że Lew i Oimoen znaleźli się na miejscu, by fotograficznie udokumentować pierwsze koncerty Metalliki i Slayera w Bay Area. Gdy Dublin zdał sobie sprawę z tego, że Metallica przeniosła się z Los Angeles do San Francisco zatrudniając do roli gitarzysty Kirka Hammetta właśnie z Bay Area, zobaczył, jak szeroka była siatka połączeń całego ruchu.

Myślę, że największą niespodzianką okazał się głęboki wywiad z Kirkiem Hammettem, ponieważ zdałem sobie wówczas sprawę z tego, jak ważny był dla niego rozwój tej muzyki – mówi Dublin. W ciągu pierwszych sześciu miesięcy od swojego debiutu w San Francisco Metallica stała się w połowie kapelą z Bay Area. Mieli w swoich szeregach Cliffa Burtona i właśnie Hammetta. To nie przypadek. Tak był pisany ten muzyczny los. Jest też Dave Mustaine, który zakłada Megadeth i natychmiast gra w Bay Area u boku Kerry’ego Kinga w jednej kapeli. To były niesamowite czasy.

Ogólnie rzecz biorąc, Dublin ma nadzieję na to, że fani muzyki – niezależnie od tego, czy są fanami metalu – docenią ten film jako głębokie penetrowanie tematu z muzykologicznego punktu widzenia. Reżyser ma nadzieję, że dzięki sposobowi, w jaki artyści wspominają o ekscytowaniu się kawałkiem Rock Around the Clock, zanim odkryli Tygers of Pan Tang, Murder in the Front Row pokazuje powstawanie nowego muzycznego stylu. Uważam, że Murder in the Front Row to spojrzenie z pierwszej ręki na ważną scenę muzyczną, którą można postawić na równi w eksplozją bluesa w czasie swingującego Londynu w latach 60. XX wieku, czy też nowojorskiego punka lat 70. Film ma charakter muzyczny, ale także historyczny. Niedawna śmierć ojca Cliffa Burtona, który tak elokwentnie wypowiadał się na potrzeby filmu, podkreśla znaczenie udokumentowania tej niesamowitej historii, która miała niezwykle szeroki wpływ kulturowy.

Jedną z rzeczy, które zauważyłem, gdy brałem udział w kinowych pokazach filmu, było to, że rodzice, którzy dorastali w otoczeniu muzyki metalowej, zabrali do kin swoje dzieci i potraktowali projekcję jako swego rodzaju lekcję o historii metalu – kontynuuje reżyser. To świetna sprawa. Mam nadzieję, że ludzie wykorzystają Murder in the Front Row jako sposób, by przez muzykę wzajemnie się łączyć. W pewnym sensie właśnie na tym została oparta scena Bay Area.





O roli pozornie niedocenionego przez lata Kirka Hammetta, którą gitarzysta odegrał w czasie narodzin sceny thrash, pisał w kwietniu ubiegłego roku Robert Moras, gdy nakreślał tło wydarzeń dokumentu Muder in the Front Row.