To interesujące, ponieważ Jason i Cliff to bardzo różni basiści, ale uważam że to wspaniałe. Podoba mi się fakt, że wszyscy jesteśmy inni, wszyscy mamy swoją rzecz, którą wnosimy do zespołu. Cliff oczywiście był niesamowitym muzykiem. Był kompozytorem, w taki sam sposób jak Jaco Pastorius czy Stanley Clarke. To postacie, które myślały o piosence, ale także o głosie swojego instrumentu w utworze i o tym, jak go zaprezentować. Czy to za pomocą przesteru, overdrive czy pedału wah przy zachowaniu melodyjności. I to właśnie kocham w Cliffie. A Jason trzymał wszystko w kupie, grał co prawda o wiele prościej, ale w tym dobrym znaczeniu. To naprawdę porządny basista.