Overkill.pl - polski fan klub zespolu Metallica

Październikowa trasa cyklu Metallica & Symphony by Scream Inc. - zaprasza Agencja Brussa

Wed, 20 Sep 2023 23:48:06 -0600

Któż z polskich fanów Metalliki nie kojarzy Maxa Rozkruta i dowodzonej przez niego ekipy? Ten jeden z najbardziej rozpoznawalnych w Polsce i uznany na świecie tribute band zespołu Metallica – SCREAM INC. wraz z orkiestrą symfoniczną z Odessy pod kierownictwem Vitaliya Kovalchuka w październiku ponownie odwiedzi polskie sale koncertowe! Grupa niezwykle uzdolnionych muzyków przedstawi odświeżony program zawierający utwory zespołu Metallica z legendarnej płyty S&M z 1999 r. Od 2008 roku Ukraińcy zagrali ponad 1000 koncertów w takich krajach jak Niemcy, Austria, Czechy, Estonia, Grecja, Holandia, Portugalia, Hiszpania, Polska i Ukraina wyprzedając sale koncertowe. Oto seria Wyjątkowych muzycznych wydarzeń, na których będzie można usłyszeć utwory gigantów metalu w symfonicznych (tych doskonale nam znanych) aranżacjach opracowanych przez Michaela Kamena oraz autorskich Andriya Liutyi – perkusisty zespołu! Całość wydarzenia dopełnia efektownie zaaranżowana oprawa oświetleniowa i potężny dźwięk!

Co więcej, Scream Inc. zakończy każdy koncert kilkoma wybranymi utworami z szerokiego katalogu Amerykanów w oryginalnych, albumowych wersjach!

SCREAM INC. to: Maxim Rozkrut - gitara, wokal Andriy Liutyi - perkusja Kris Renda - gitara, wokal wspomagający Olek Renda - bas

Kup bilet już teraz! Październikowe występy Scream Inc. obejmą aż 14 koncertów w całej Polsce! Muzycy odwiedzą Koszalin, Gdańsk, Katowice, Głogów, Kraków, Poznań, Dąbrowę Górniczą, Kielce, Olsztyn, Puławy, Płock, Rzeszów i Lublin. Wszystkie daty prezentują się następująco: 2023-10-04 - Filharmonia Koszalińska, Koszalin / godz. 19.00 2023-10-05 - Polska Filharmonia Bałtycka, Gdańsk / godz. 20.00 2023-10-07 - Miasto Ogrodów, Katowice / godz. 18.00 2023-10-08 - Miejski Ośrodek Kultury, Głogów / godz. 18.00 2023-10-09 - Centrum Kongresowe, Kraków / godz. 19.00 2023-10-10 - Aula UAM, Poznań / godz. 19.00 2023-10-12 - Pałac Kultury Zagłębia, Dąbrowa Górnicza / godz. 20.00 2023-10-15 - Sala Koncertowa Filharmonii Świętokrzyskiej, Kielce / godz. 18.00 2023-10-17 - Filharmonia Warmińsko-Mazurska, Olsztyn / godz. 19.00 2023-10-18 - Filharmonia Warmińsko-Mazurska, Olsztyn / godz. 19.00 2023-10-19 - Puławski Ośrodek Kultury Dom Chemika, Puławy / godz. 19.00 2023-10-20 - Teatr Dramatyczny, Płock / godz. 19.00 2023-10-21 - Filharmonia Podkarpacka, Rzeszów / godz.18.00 2023-10-22 - Centrum Spotkania Kultur, Lublin / godz. 18.00

Bilety na wszystkie październikowe występy dostępne na stronach kuplecik.pl, biletyna.pl oraz eBilet.pl

Serdecznie zapraszamy na koncerty z muzyką Metalliki!

Agencja Brussa

Bilety Enhanced Experiences - jak zwiększyć koncertowe doznania z Metallicą?

Wed, 20 Sep 2023 14:09:59 -0600

Już trasa WorldWired Tour, gdy Metallica promowała album Hardwired... To Self-Destruct, szeroko oferowała fanom przeróżne biletowe pakiety zwiększające koncertowe doznania. Podobnie jest na trwającej właśnie serii koncertów. Czy to Europejczycy, czy Amerykanie mają tak wiele możliwości, by oglądać Metallicę na żywo, że przeciętny słuchacz chcący uczestniczyć w koncercie Metalliki może po prostu pogubić się w różnorodności wejściówek i ... cen za te wejściówki. Na YouTube pojawiła się relacja fanów posiadających bilety z pakietu Nothing Else Matters Enhanced Experience. Widzimy, że oprócz miejscówek w sektorze SnakePit posiadacze takiego biletu mogą spotkać się w wąskim gronie z dwoma członkami Metalliki, pstryknąć fotki i dodatkowo zrobić sobie rundkę po objazdowym muzeum Metalliki. A to nie wszystkie korzyści płynące z tego rodzaju podwyższonego standardu uczestnictwa w koncercie trasy M72. Nothing Else Matters Enhanced Experience jest jednak najdroższym "normalnym" biletem wstępu na oba weekendowe występu zespołu.

Takich rozszerzonych pakietów organizator koncertów przygotował kilka: Seek & Destroy Reserved Package, Frantic Early-Entry GA Package, One Enhanced Experience Moth Into Flame Snake Pit Experience, a także widoczny na nagraniu Nothing Else Matters Snake Pit Experience. Może być jeszcze coś bardziej ekstra, jeśli chodzi o dostarczanie emocji na koncercie Metalliki? "Kurwa, oczywiście, że tak" - cytując Boxdela :) I tym czymś na obecnej trasie koncertowej wydaje się być platforma Lux Æterna - więcej o bilecie na tę platformę tutaj. Szczegóły wszystkich wymienionych tutaj sześciu pakietów do wglądu tutaj. Kompletni maniacy, którzy nie wyobrażają sobie opuszczania koncertów Metalliki, również mają coś dla siebie. Dla takich fanów organizatorzy przygotowali bilety nazwane I Disappear, dzięki którym można zaliczyć dowolną liczbę koncertów zarówno trwającej sekcji w USA, jak i przyszłorocznych występów w Europie. Wszelkie szczegóły do wglądu tutaj.

Rodzima strona z biletami na lipcowe występy Metalliki w Warszawie także oferuje część w/w pakietów. o ile wybierając bilet dwudniowy musimy zadowolić się jedynie opcją Moth Into Flame Snake Pit Experience, tak w przypadku pojedynczych wejściówek wybór jest dużo szerszy:

Wszystkie konfiguracje biletów na lipcowe koncerty Metalliki w stolicy do kupienia na oficjalnych stronach organizatora tutaj.

Live Nation.pl Ticketmaster.pl Overkill.pl

M72 Tour: Phoenix, USA (1 i 9 września 2023)

Thu, 31 Aug 2023 07:12:24 -0600

[html]

SETLISTA

[/html] [html]

1 września 2023

Creeping Death
Harvester of Sorrow
Holier Than Thou
King Nothing
Lux Æterna
Too Far Gone?
Fade to Black
Shadows Follow
Orion
Nothing Else Matters
Sad But True
Hardwired
Fuel

Seek And Destroy

9 września 2023

Whiplash
For Whom The Bell Tolls
Ride The Lightning
Dirty Window
72 Seasons
If Darkness Had A Son
Welcome Home (Sanitarium)
You Must Burn!
The Call of Ktulu
The Unforgiven
Wherever I May Roam
Master of Puppets
Blackened
Whiskey In The Jar
Oe

Enter Sandman

[/html]

Piątkowy koncert został okrojony do czternastu utworów. Z seta wyleciały The Day That Never Comes oraz... Master of Puppets. Wszystko przez problemy Jamesa z głosem.

#night2

Na plakacie została data 3 września, ale drugi występ (jak zapowiadano) odbył się w sobotę 9 września 2023 roku.

Overkill.pl

Vader. Wojna totalna - NOWE, JUBILEUSZOWE WYDANIE KSIĄŻKI NA 40-LECIE ZESPOŁU

Fri, 25 Aug 2023 14:29:55 -0600

KUP TUTAJ!

Jak postrzegała Vadera rodzima konkurencja z końca lat 80. i początku lat 90. i czemu akurat zespołowi z Olsztyna się udało? Co jest największym sukcesem grupy według jej menedżera? Dlaczego Hal przez dwa tygodnie nie mógł się wydostać z Ekwadoru i jak w końcu mu się udało? Dlaczego po latach Vader zmienił studio nagraniowe i co o zespole myśli Scott Atkins, producent jego ostatniej płyty? Jak to możliwe, że właśnie Vader zagrał pierwszą europejską trasę koncertową w warunkach lockdownu? Dlaczego odszedł James i kim jest Michał, który go zastąpił? Pasjonująca opowieść o jednym z najważniejszych zespołów heavymetalowych w historii Polski, którego popularność wybiega daleko poza granice naszego kraju. To jest historia zespołu Vader. Losy Piotra Wiwczarka z Olsztyna, który jako nastolatek powiesił sobie plakat Judas Priest nad łóżkiem w swoim pokoju w domu dziadków. Gapił się w to okno na lepszy świat przed zaśnięciem, zerkał na nie, kiedy budził się rano i gdy wracał ze szkoły. Snuł marzenia. Rozmyślał, jak cudownie mogłoby być, gdyby zamiast Halforda i Downinga to on stanął na tej olbrzymiej scenie, skąpany w purpurowym świetle reflektorów. Jakby to mogło być, gdyby nagrywał i wydawał prawdziwe płyty, kręcił pokazywane w telewizji teledyski, jeździł z koncertami po całym świecie, od Australii przez Amerykę Południową po Japonię. W kraju za żelazną kurtyną, gdzie szalała cenzura, otrzymanie paszportu zależało od ubeckiego widzimisię, instrumenty nadawały się wyłącznie na rozpałkę, a karykatura rynku fonograficznego nijak nie zaspokajała potrzeb muzyków i fanów, Piotrek marzył o rzeczach po prostu niewyobrażalnych. Wojna totalna to książka o tym, jak niemożliwe stało się możliwe. Ale i o tym, że za spełnianie marzeń trzeba słono płacić.

Autor: Jarek Szubrycht
Data wydania: 23/08/2023
Format: 150 x 215 mm
Ilość stron: 500
Oprawa: twarda
ISBN: 9788383300726
Dostępne wersje: papierowa / ebook / audiobook
Cena detaliczna: 79,99 zł / ebook: 49,99 zł

Wydawnictwo SQN Overkill.pl

The Metallica Report - cotygodniowy podcast Spotify

Thu, 24 Aug 2023 23:29:59 -0600

Tematyka jest tak szeroka, jak tylko szeroko działa Metallica. Będzie więc mowa o fanach, przez ekipę, aż po członków zespołu. The Metallica Report to wyjątkowe spojrzenie na wszystko, co dotyczy Metalliki. Nowy odcinek do odsłuchu w każdą środę tylko w serwisie Spotify . Serdecznie polecamy tak przystępną formę dostępu do wszystkiego, co najnowsze w świecie naszego ulubionego zespołu. ODCINEK 1 (2 sierpnia)

[html][/html]

ODCINEK 2 (9 sierpnia)

[html][/html]

ODCINEK 3 (16 sierpnia)

[html][/html]

ODCINEK 4 (23 sierpnia)

[html][/html]

ODCINEK 5 (30 sierpnia)

[html][/html]

ODCINEK 6 (6 września)

[html][/html]

ODCINEK 7 (13 września)

[html][/html]

ODCINEK 8 (20 września)

[html][/html]

ODCINEK 9 (27 września)

[html][/html]

Overkill.pl

METONTOUR 2023 M72

Wed, 26 Apr 2023 10:15:32 -0600

72 Seasons Promo Tour:

M72 Tour (Europa):

M72 Tour (Ameryka Północna):

4 sierpnia 2023: East Rutherford, New Jersey, USA
6 sierpnia 2023: East Rutherford, New Jersey, USA
11 sierpnia 2023: Montreal (Quebec), Kanada
13 sierpnia 2023: Montreal (Quebec), Kanada
18 sierpnia 2023: Arlington (Teksas), USA
20 sierpnia 2023: Arlington (Teksas), USA
25 sierpnia 2023: Los Angeles (Kalifornia), USA
27 sierpnia 2023: Los Angeles (Kalifornia), USA
1 września 2023: Phoenix (Arizona), USA
9 września 2023: Phoenix (Arizona), USA - koncert przeniesiony z 3 września
8 października 2023: Indio (Kalifornia), USA*
3 listopada 2023: St. Louis (Missouri), USA
5 listopada 2023: St. Louis (Missouri), USA
10 listopada 2023: Detroit (Michigan), USA
12 listopada 2023: Detroit (Michigan), USA

*Koncert w ramach festiwalu Power Trip, poza trasą M72

Overkill.pl

ALCOHOLICA W TRASIE 2023

Sun, 08 Jan 2023 19:05:41 -0700

Koncerty w całej Polsce, wyjątkowa atmosfera i moc każdego koncertu, a także praca zespołu nad wydaniem albumu! O wszystkim rzecz jasna będziemy informować. Gorąco zapraszamy na koncerty! Rozpiska będzie aktualizowana na bieżąco.

STRONA FACEBOOK INSTAGRAM

Wojciech Sasim Sasimowski - git/voc Marcin Kęda Kędzierski - git Michał Misiek Flak - bass Michał Misqot Skotniczny - drums

ALCOHOLICA ON TOUR 2023

28.01 - Potępa: Rewers (WOŚP) 04.02 - Tychy: Underground 17.03 - Gdańsk: Wydział Remontowy 18.03 - Łódź: Iron Horse 24.03 - Gomunice: Bogart 25.03 - Siedlce: Lemmy Pub 01.04 - Zabrze: Ck Wiatrak 15.04 - Biłgoraj 30.04 - Busko-Zdrój: Festiwal Dobroci 06.05 - Skarżysko: Semafor 19.05 - Krosno: Iron Pub 20.05 - Częstochowa: Juwenalia 24.06 - Gliwice: Hałas Miasta 30.06 - Chwałkowo: Festiwal Bangarang 01.07 - Hel: Bar Hello (ODWOŁANY) 07.07 - Polanów: Zlot Motocyklowy 08.07 - Białystok: Moto Zlot 29.07 - Pewel Mała: Pewelforeverfestiwal 04.08 - Białka Tatrzańska: Kotelnica Summer Festival 18.08 - Krasnystaw: Chmielaki Krasnostawskie 01.09 - Chorzów: Leśniczówka Rock & Roll Cafe 02.09 - Miasteczko Śląskie: Śląskie Larmo 09.09 - Lublin: Fabryka Kultury Zgrzyt 13.10 - Kraków: Zaścianek 14.10 - Sosnowiec: Komin Music Cafe 21.10 - Zamość: Kazamata

Overkill.pl

METALLICA OGŁOSIŁA DWA KONCERTY W POLSCE 5 i 7 lipca 2024 - Warszawa PGE Narodowy

Mon, 28 Nov 2022 16:48:22 -0700

Cała trasa prezentuje się następująco:

Ze strony zespołu wiemy, że oba koncerty w Polsce zostaną zorganizowane na Stadionie Narodowym...

... a wspomogą Metallicę zacne kapele.

Bilety na wydarzenie dostępne w różnych konfiguracjach do kupienia na oficjalnych stronach organizatora tutaj.

No Leaf Clover Overkill.pl

Metal Massacre: The Story of the Legendary Album - premiera filmu dokumentalnego o słynnej składance, na której zadebiutowała Metallica

Fri, 29 Sep 2023 20:02:55 -0600

Zapowiedź filmu wylądowała półtora roku temu na kanale wytwórni Briana Slagela. Teraz wreszcie dokument o legendarnej metalowej składance wypłynie na szerokie wody i zostanie zaprezentowany na AXS TV. Metal Massacre... Wydana w czerwcu 1982 roku, zawierała utwory takich nieznanych kapel jak: Ratt, Malice, no i Mettallica, a na kolejnych dwóch dotłoczeniach pierwszej części - już prawilnie - Metallica. Nota bene Stephen Pearcy z Ratt również pojawi się w filmie. Jest też John Kornarens! Ten słynny John "od 50 baksów" Kornarens! - przynajmniej Lars go zapewniał, że tak będzie podpisywany w podziękowaniach na każdej następnej płycie Metalliki :) Anthony Kornarens (Avatar): To był początek. Chodzi mi o to, że [ten składak] zapoczątkował Metal Blade, zapoczątkował całą serię pt. "Metal Massacre", dał schronienie wielu kapelom; zostało to tak bardzo rozwinięte i po czterdziestu latach nadal działa. Premiera Metal Massacre: The Story of the Legendary Album jest częścią serii programów z cyklu Heavy Metal Halloween, emitowanej przez AXS TV. Na liście prezentacji znajdują się różne filmy dokumentalne i koncertowe o takich artystach jak Ozzy Osbourne, Alice Cooper czy Judas Priest.

James: "Metal Massacre" i Brian to była ogromna część początków Metalliki. On zapoczątkował tak wiele karier ryzykując w młode zespoły... Lars: Brian jest praktycznie takim samym gościem, jakim był czterdzieści lat temu, kiedy to wszystko się działo. Tak naprawdę to nic się nie zmieniło, poza tym, że jesteśmy po prostu starsi i trochę bardziej doświadczeni, mając na koncie kilka wzlotów i upadków. W głębi serca ten ogień wciąż płonie, tak jak zawsze płonął.

Overkill.pl

Tony Squindo - ten gość od rysunków [So What!]

Thu, 28 Sep 2023 16:31:10 -0600

tekst: Steffan Chirazi tłumaczenie: Marios Oto gość z szerokim wachlarzem doświadczeń: od tego, że robił sztukę z przygotowywania zup śniadaniowych, przez zainteresowanie pełnymi temperamentu samochodami, aż po trzymanie udomowionych wiewiórek. Pełna ciepła i przyzwoitości osobowość Squindo zostawiają mały, ale dający się zauważyć ślad we wszystkim, co robi, czasami zostawiając nas (co całkiem zrozumiałe) z poczuciem, że ludzkość to gatunek nad wyraz skomplikowany. W świecie Squindo w grę wchodzą ołówki, atrament, pomysły no i zwierzęta. Wszystko to pomaga mu poruszać się po tym świecie u boku swej bratniej duszy – Wendy. Mam nadzieję, że wyciągniesz z tego coś sensownego – powiedział mi Tony tuż po skończeniu rozmowy. Coś tam mówiłem, ale czuję, że nic nie powiedziałem – stwierdził. Stary, nie ma się czym przejmować. Powiedziałeś sporo… Niezły bigos na początku kariery zawodowej Robiłem mnóstwo gównianych rzeczy; podejmowałem prace, których nie chciałem wykonywać, by dostać się tam, gdzie chciałem. Prosto ze szkoły trafiłem do budowlanki: składałem dachy albo szlifowałem jakieś podłogi i czułem się nieszczęśliwy. Było mnóstwo fizycznej roboty, która w dłuższej perspektywie pewnie mi pomogła – teraz mogę pracować w domu. Ale kiedy masz 17, 18, 19 lat i wykonujesz robotę, która cię niszczy, to wiesz, że chcesz zrobić coś więcej. Zawsze rysowałem i zawsze podobało mi się to, co rysowałem – do pewnego stopnia, bo nie miałem pojęcia, jak na tym zarabiać, żeby ta moja aktywność mogła się stać źródłem utrzymania, pracą i karierą zawodową. Mój ojciec był nauczycielem i powtarzał mi, jaką drogą powinienem pójść: Wybierz dla siebie tę bezpieczną ścieżkę [bycia nauczycielem], a będziesz miał dobrą, stabilną pracę. Powtarzałem mu, co chcę w życiu robić, a on na to: [Rysowanie] to dobry plan B, ale to powinieneś zrobić [zostać nauczycielem]. Poszedłem do szkoły, próbowałem to robić, ale było to po prostu żałosne. W ogóle nie czerpałem z tego zadowolenia. Poznałem swoją przyszłą żonę i ostatecznie wylądowaliśmy w domu moich rodziców, żeby uciec od bałaganu New Jersey, w którym utknęliśmy – jakieś popieprzone prace i takie tam… No i ojciec kazał mi pracować na miejscu – pomagałem w budowie domu spokojnej starości. To był początek lat 90. w odległej Pensylwanii. No i przeprowadziłem się tam, lądując jako kucharz w jakiejś małej knajpce, tyle, że nie umiałem gotować! Facet zapytał mnie, czy umiem gotować… Odpowiedziałem, że przygotowałem śniadanie. Stwierdził: W porządku, masz tę robotę. Więc tam pracowałem, potem popracowaliśmy nad przestrzennym zagospodarowaniem tej miejscówki. Po prostu horror i kompletny brak szczęścia. To był pensjonat typu „nocleg ze śniadaniem” dla narciarzy w górach Pensylwanii. Już dawno się zwinęli, ale pracująca tam wtedy kobieta powiedziała, żebym spróbował zrobić kapuśniak. Ugotowałem go, a ona pyta: I jak? Jak smakuje? Mówię: Nie będę tego jadł. Nienawidzę kapuśniaku, nienawidzę kapusty, nie mam zamiaru tego próbować. Ale tak – kapuśniak na śniadanie. Byłem tam jedynym kucharzem i nie miałem pojęcia co robię, z wyjątkiem jajecznicy.

Czaszki Robota się skończyła i na jakiś czas wylądowaliśmy na zasiłku. Spirala beznadziei zaczęła się nakręcać. Wiedzieliśmy, że musimy wyjechać, bo tam przyszłości nie było. W końcu przeprowadziliśmy się na powrót do New Jersey, gdzie zamieszkaliśmy w piwnicy domu rodziców mojej żony, a ja wróciłem do sklepu z koszulkami, w którym wcześniej trochę pracowałem. Robiłem dla nich więcej projektów graficznych, ale nadal była to sztuka dość marnej jakości. Zespoły bez przerwy grały, więc bez przerwy chodziliśmy na różne koncerty, a ja waliłem pięścią do drzwi autobusów różnych kapel, próbując im tworzyć jakieś grafiki, bo wiedziałem, że właśnie w tym kierunku chcę pójść. Rysowałem czaszki. Wszyscy w tym środowisku lubią czaszki, a ja miałem zamiar wbijać się na koncerty metalowych kapel, więc miałem pomysł, żeby pytać członków zespołów: Potrzebujesz czaszki? W 2013 roku zrealizowałem projekt, w którym zobowiązałem się, by każdego dnia rysować czaszkę z jakimś opisem, nazwałem ten projekt „Rokiem Czaszki”. To był taki dziennik i niektóre rysunki były zdecydowanie dziwniejsze i trudniejsze do wykonania niż inne [Squindo oprócz klasycznych narzędzi do rysowania, używał też wszelkiego rodzaju materiałów: od jedzenia, przez ziemię aż po własną krew – przyp. Steffan]. Od Kida Rocka przez Larsa po Squindo Wtedy nawet nie wiedziałem, kim był Kid Rock. Usłyszałem kiedyś, jak udzielał wywiadu w radiu; pomyślałem, że pójdę tam i posiedzę trochę. No i był dla nas super fajny. To było w momencie, kiedy wychodził jego album Devil Without a Cause (rok 1998) więc nie był jeszcze tak rozpoznawalny. Siedzieliśmy przy barze i przez jakiś czas po prostu gadaliśmy. I kiedy tak z nim rozmawiałem, pomyślałem: Przecież mógłbym spokojnie narysować tego gościa. I tak wygląda jak postać z kreskówki. Wendy siedziała cicho; była może lekko zaniepokojona, ale to ona popycha mnie do przodu w takich sytuacjach. Wszystko się udało, bo Kid Rock zapewnił mi zajęcie. Jakoś rok później spotkałem go na koncercie w Nowym Jorku. Za kulisami trwała impreza z gwiazdami rocka! Było tam wszystko, wszelkiego rodzaju szaleństwa, sala była przepełniona, ja byłem mokry od potu i zdenerwowany, bo pokazałem mu więcej swoich projektów do (miałem nadzieję) kupienia. Z kimś rozmawiał gdzieś w rogu. Nie chciałem pchać się tam, gdzie nie powinienem, poza tym nie wiedziałem, jaki to jest ten właściwy pułap [spoufalania się]. Widzę, że rozmawia z Larsem. Widziałem wtedy Metallicę kilka razy i prezentowali najwyższy poziom. Patrzyłem na ich gadżety i czułem, że to jest zespół, dla którego chciałbym pracować, gdybym miał to robić dla jakiejś kapeli. Po prostu nie przypuszczałem, że to się stanie; przecież nigdy mnie nie zatrudnią, bo mają Pusheada i tak dalej… Ale widziałem Larsa tamtej nocy, jak przeglądał wszystkie grafiki, które wtedy zabrałem. Poprosił mnie o wizytówkę; mówię mu: Nie mam wizytówek. Jestem po prostu gówniarzem z Jersey, który rysuje, wiesz… Dał mi numer do menadżmentu i po wyjściu stamtąd byłem bardzo podekscytowany. Spotkałem się później z kilkoma kumplami i pomyślałem: Nie uwierzycie, co się właśnie stało! Daj paliwa, daj ognia Mniej więcej w czasie, gdy poznałem Larsa, jeździłem po Nowym Jorku gównianym Chevroletem Camaro za 700 dolarów, który ciągle się psuł. Reperowałem go naprzeciwko sklepu mojego kuzyna i ten grat się zapalił! Wracam więc do sklepu i pytam kuzyna: Masz gaśnicę? A on: Po co ci gaśnica? Ja: Mój samochód się pali! Pożar nie był jakiś poważny, ale silnik się jarał. Myślę, że kiedy twój cholerny samochód się pali, nigdy nie jest super. Nie bawiłem się wtedy w podpalanie aut, ale to był całkowicie prawilny hot road! Skończyło się tym, że oddałem go komuś. Oni musieli mnie znać, bo pytali, czy ten samochód kiedykolwiek płonął… A ja, wiesz: Nie, nie, nigdy… (o jak dużym pożarze mówimy?!)

Pierwsza robota dla Metalliki To było w 1999 roku. Cztery kreskówkowe postacie wpisane w owal i dzieciak odrywający królikowi głowę; co ciekawe, zdziwiło mnie, że w ogóle to kupili. Nie rozumiałem, dlaczego [to wzięli]. Te cztery twarze, które wylądowały na koszulkach… Wróciłem teraz do nich i jestem z nich o wiele bardziej zadowolony. Ale zabawna sprawa jest taka, że… Kiedy patrzyłem na ten projekt i próbowałem go przerysować, pomyślałem sobie, że oczywiście doceniam fakt, że kupują niektóre z tych rzeczy, a jednocześnie nie ogarniałem tego, dlaczego to robią. Bo patrzę na ten rysunek teraz i właściwie żadna postać nie ma nosa. Rysując to, co rysuję dzisiaj i porównując z tym, co rysowałem wtedy, w pewnym sensie jestem zdumiony tym, że trzymają mnie tak długo. Opowieści o króliczej głowie Mieszkałem w przyczepie i właśnie rzuciłem tę okropną robotę w kuchni. Spiknąłem się z gościem, którego znałem z Jersey. Wydawał książki z cyklu „Naucz się czytać” i prawie nic mi nie płacił. Musiałem narysować te wszystkie obrazki szczęśliwych dzieci robiących swoje szczęśliwe gówniane rzeczy. To było jakieś 2000 rysunków do serii tych idiotycznych książeczek i znowu nie dostałem z tego prawie nic. Miałem jakieś sześć dolarów na godzinę. To było okropne, ale byliśmy biedni, mieszkaliśmy w górach i płacono mi za rysowanie okropnych obrazków wszystkich tych szczęśliwych dzieciaków. Kiedy to skończyłem, chciałem rysować już tylko wredne dzieciaki. Narysowałem kilka projektów dzieciaków z siekierami i podobnymi szalonymi rzeczami. Kiedy je narysowałem, chciałem zaprezentować je kierownictwu Metalliki w nadziei, że będę dla nich pracował. Królik w ogóle nie wpisywał się w to, co robili, ale jeśli chcieli czegoś zupełnie innego, a mimo to metalowego, wiesz, metalu połączonego z kreskówką, pomyślałem, że mogę to sprzedać. Co dziwne, kupili właśnie tego królika! Miłość do kreskówek Dorastałem w towarzystwie kreskówek Warner Bros, gdzie wszystko eksplodowało, walono młotkiem w głowę i strzelano w twarz. To oni wyznaczyli mi drogę. Ulubione postacie? Królik Bugs jest fajny, ale to Kaczor Daffy jest dla mnie zabawniejszym gościem; jest po prostu szalony. Wszystkie rzeczy z Looney Tunes od Warnerów były dla mnie, gdy dorastałem, tymi najfajniejszymi. Wskakiwałem do tego ich czasoprzestrzennego tunelu. Oglądam na YouTube innych artystów z tego fachu; co robili, czym się inspirowali i kim się stali.

Sztuka cyfrowa? Nie, dzięki Próbowałem pracować przy użyciu komputera, żeby zobaczyć jak to jest, bo wszyscy dookoła mówili mi, że to, co robię, jest słabe. Rysuję obraz, a potem tuszuję go pędzlami. Młodsi artyści, pracujący technologią cyfrową mówili: Możesz użyć tego samego efektu na iPadzie, daje wspaniały efekt. No i próbowałem tego. Może nie jestem w tym tak biegły, jak oni, ale uważam, że jest to dla mnie zbyt kliniczne, nie wiem, zbyt wymuskane może? Lubię w rysowaniu trochę ostrych, surowych krawędzi, zwłaszcza, gdy konturuję. Niepewność i narzucanie sobie konkurencyjności napędzają akt twórczy Pracując nad czymś, jestem w stu procentach niespokojny. To coś takiego, jakbyś chciał narysować twarz Jamesa… Czy im się to spodoba? Czy wygląda wystarczająco groźnie? Zauważyłem, że im więcej sztuki wychodzi na rynku, a za każdą stoi inny artysta, to motywuje mnie to do jeszcze większej pracy. Niektóre rzeczy, jakie rysowałem wcześniej, były bardzo proste, ale teraz, gdy do wyboru są projekty innych ludzi, staram się bardziej ze sobą konkurować. Chcę zrobić coś ponad to, co zrobiłem ostatnio. Inspiracje przy tworzeniu dla Metalliki Teksty na pewno pomagają. Rysując dla dowolnej kapeli, słucham ich muzyki tak często, jak to tylko możliwe, żeby zrobić to dobrze. 72 Seasons zawiera w sobie tak wiele elementów, które można narysować. W większości przypadków dostaję od menadżmentu wiadomości z prośbą o wymyślenie czegoś nowego, czasami zdarza się podpowiedź dotycząca pomysłu, co w pewnym sensie jest pomocne. I nie robię rzeczy specjalnie na koszulkę czy na plakat. Motywuje mnie sztuka, a nie sposób jej wykorzystania. Czasami trzeba być konkretnym, np. jeśli ma to być projekt na kostkę gitarową, to wtedy wiem, że rysunek będzie musiał być zagęszczony i nieco bardziej graficzny, żeby był widoczny. Jeśli nie jestem ograniczony czymś takim, robię najpierw fragment, a potem zastanawiam się, jak to dopasować do czegokolwiek.

Ulubione projekty dla Metalliki Bardzo podoba mi się ogólnie rysowanie czterech gości z Metalliki, bo akurat to mnie wciągnęło, ale jak zobaczyłem na scenie trupsza z plakatu "Jump in the Fire" na scenie na Florydzie… [występ upamiętniający Jonny’ego i Marshę Zazulów w listopadzie 2022 roku – przyp. Steffan]. Kiedy zobaczyłem go na scenie, po prostu mnie oszołomił, ponieważ był taki… Chodzi mi o to, że zasadniczo przerysowałem jego charakter, wprowadziłem pewne poprawki, ale zobaczenie go na tym koncercie było dla mnie czymś niesamowitym.

Jak ważne są psy i Steve? Była Shay – nasz pies. Mieliśmy go, odkąd z Wendy przeprowadziliśmy się w góry. To mieszanka owczarka niemieckiego i husky. Była małą, futrzaną, zapchloną kuleczką, ale to właśnie nas rozwaliło. Widzisz coś takiego i twoje serce momentalnie topnieje. Jej małe oczka mignęły w naszą stronę i stało się. Miała szczeniaki, więc dwa postanowiliśmy zatrzymać. No i stali się trójką szaleńców. Nasi znajomi nazywali ich Bumpus Hounds na cześć filmu A Christmas Story (Prezent pod choinkę), bo byli po prosu szaleni. Ludzie do nas przychodzili, a te 25-30 kilogramowe psy wpadały przez drzwi. Szaleńcy! Niestety cała trójka zdechła w ciągu półtora roku. Stało się to zupełnie nagle i całkowicie nas podłamało. Kupiliśmy więc furgonetkę i po prostu… Nie mogłem znieść siedzenia w domu no i pojechaliśmy przed siebie. Zrobiliśmy kilka wypadów do Teksasu tylko po to, żeby nie siedzieć w domu. Później w tym samym domu zakumplowałem się z wiewiórką! Codziennie wychodziłem z garścią orzeszków i ta wiewiórka ciągle przychodziła. Kładłem rękę na torsie, siadała mi na dłoni, patrzyła na świat i pałaszowała orzeszki ziemne. To jest właśnie Steve Wiewiórka. I chociaż przeprowadziliśmy się na Florydę, gdzie nie mogłem go ze sobą zabrać, to nadal jest pod opieką naszych starych sąsiadów. No i w zeszłym roku kupiliśmy kolejnego psa, następnego maniakalnego owczarka niemieckiego imieniem Bunny. Waży teraz jakieś 30 kilo i jest tak bardzo rozpieszczony, że nie uwierzycie… Ale nie mielibyśmy jak wybrać innej drogi!

Maciej Zieliński w naszej koszulce z grafiką by Tony Squindo

Marios Overkill.pl

Wypadek w Dörarp: 37 lat temu zginął Cliff Burton

Wed, 27 Sep 2023 13:07:22 -0600

27 września 1986 roku w ramach kontynuacji trasy Damage, Inc. Metallica miała wystąpić przed rodakami Larsa Ulricha w Kopenhadze. Po koncercie w Sztokholmie zespół ruszył więc autokarem do stolicy Danii. Ok. godz. 6.30 rano za miejscowością Varnamo autobus zjechał z drogi i kilkakrotnie przekoziołkował. Najprawdopodobniej kierowca zasnął za kierownicą albo wpadł w poślizg. Wszyscy wyszli z wypadku cało, tylko z drobnymi zadrapaniami. Nikomu nic się nie stało... Nikomu z wyjątkiem Cliffa Burtona, basisty kapeli. We śnie wypadł przez okno i został przygnieciony ciężarem autokaru. Miał 24 lata i zginął głupio. Bardzo głupio... Metallica była wtedy w drodze na szczyty po wydaniu wspaniałej płyty Master of Puppets - pierwszego krążka z muzyką thrashmetalową, który sprzedał się w ilości ponad pół miliona egzemplarzy. I cała przyszłość Metalliki stanęła pod znakiem zapytania. Bo Cliff był nie tylko wspaniałym basistą, znanym z gry palcami a nie kostką, i upodobania do szerokich spodni (kiedy wszyscy obnosili się w "rureczkach"), ale też przyjacielem pozostałej trójki. Wszyscy wiemy jak to się skończyło: że na jego miejsce znaleźli Newsteda, że grają dalej, że sprzedali miliony płyt i są numerem jeden wśród kapel czadowych. Burtonowi poświęcono film wideo - Cliff 'Em All - świetny, półtoragodzinny dokument, na którym próżno szukać wspaniałych zdjęć i superdźwięku. To fragmenty koncertów kręcone przez fanów, często ponad głowami innych. I do tego Hammett, Hetfield i Ulrich, którzy przy kilku kartonach piwa wspominają kumpla, opowiadają historyjki o popijawach i imprezach. A na koniec, przy dźwiękach Oriona zdjęcie Cliffa pokazującego wszystkim środkowy palec prawej ręki. Adieu, Cliff, w następnym wcieleniu!

Marios Overkill.pl

Lars o zmianach w przemyśle muzycznym

Tue, 26 Sep 2023 14:19:02 -0600

[html]

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez “SmartLess” (@smartless)

[/html] LARS: No cóż, oczywiście sporo się zmieniło. A w waszej branży dzieją się niektóre z tych samych rzeczy, z którymi mieliśmy do czynienia 20 lat temu. Wiem, że mogę zabrzmieć trochę wymijająco, ale jestem po prostu szczęśliwy, że ktokolwiek przejmuje się tym, co robimy i przychodzi, żeby zobaczyć, jak gramy, a także nadal streamuje, kupuje lub kradnie nasze płyty itp. Myślę, że samo zaangażowanie jest triumfem i zwycięstwem. Oczywiście wielu młodszym zespołom jest obecnie o wiele, wiele trudniej, ponieważ nie otrzymują wsparcia od wytwórni płytowych w podstawowych kwestiach, takich jak wsparcie w zakresie sprzętu i tras koncertowych. Sprawa wygląda więc zupełnie inaczej. Jednak perkusista głęboko wierzy, że prawdziwy talent zawsze zostanie odkryty. LARS: Niezależnie od tego, czy robisz to w pokoju, za pośrednictwem wytwórni płytowej, czy gdziekolwiek indziej, wierzę, że każdy w końcu zostanie usłyszany, jeśli jest utalentowany. Zdecydowanie jest to trudniejsza droga. Jest to trudne dla wielu młodszych zespołów. Zespoły, które 20 lat temu mogły zarabiać na życie grając w klubach lub teatrach, mają teraz trudniej, ponieważ nie sprzedają tak wielu płyt. Trzeba o wiele bardziej naciskać.

Dudrix

VIDEO Whiplash (State Farm Stadium, Phoenix, Arizona - 9 września 2023)

Mon, 25 Sep 2023 21:33:51 -0600

Przełożony o tydzień drugi występ dla fanów w Phoenix dał sygnał fanom Metalliki z całego świata, że Papa Het odzyskał wigor. A panowie zaczęli sobotni koncert ma maksa energetycznie od zagrania Whiplash, dając tym samym publiczności do zrozumienia, że z Jamesem wszystko w porządku i po dłuższej przerwie na dzień dobry poradzi sobie nawet z tak szybkim utworem.

Przerwa w trasie nadal trwa. Przerywnikiem w dłuższym odpoczynku będzie występ zespołu podczas festiwalu Power Trip 8 października. W tym roku czekają nas już tylko dwa listopadowe weekendy z Metallicą w ramach trasy M72: kapela wróci z początkiem miesiąca - najpierw wybiorą się do St. Louis, a następnie do Detroit. Później kolejne ładowanie akumulatorów aż do maja 2024; a następnie... Na powrót Europa! Monachium, Helsinki, Kopenhaga, Warszawa...

Overkill.pl

VIDEO 72 Seasons (State Farm Stadium, Phoenix, Arizona - 9 września 2023)

Sat, 23 Sep 2023 17:56:29 -0600

Overkill.pl

VIDEO Fade to Black (State Farm Stadium, Phoenix, Arizona - 1 września 2023)

Fri, 22 Sep 2023 13:05:39 -0600

Metallica aktualnie ma przerwę w trasie. Moment wytchnienia to idealny czas na uzupełnienie dotychczasowego archiwum koncertów trasy M72. Piątkowy występ w Phoenix z serii No Repeat Weekend zakończony został na YouTube prezentacją Fade to Black.

Too Far Gone? piątym singlem z albumu 72 Seasons

Thu, 21 Sep 2023 14:15:52 -0600

Garść informacji dla tych wszystkich, którzy przegapili premierę wydawnictwa: cyfrowy singiel to oprócz wersji studyjnej utworu, także wersja koncertowa (debiut na żywo zagrany w Nowym Jorku 6 sierpnia 2023 roku). Na okładkę trafiło zdjęcie autorstwa Bretta Murraya - etatowego koncertowego fotografa Metalliki. Fotka wcale nie pochodzi z występu w East Rutherford. Murray wykonał tę fotografię 11 sierpnia 2023 roku w czasie koncertu w Montrealu.

W teledysku w roli głównej wystąpił natomiast Felipe Nunez - brazylijski zawodowy deskorolkowiec po podwójnej amputacji. Steffan Chirazi wraz z Renée Richardson poświęcili najnowszy odcinek The Metallica Report - oficjalnego podcastu Metalliki - właśnie premierze teledysku w reż. Coana "Buddy'ego" Nicholsa. Reżyser opowiedział o powstawaniu projektu i długiej pracy nad teledyskiem. Do audycji zaproszono też Jamesa Hetfielda i Roberta Trujillo, którzy opowiedzieli o tym, czym dla nich jest jazda na deskorolce i o inspiracjach, jakie czerpią z obserwowania tego, w jaki sposób Felipe nie tylko realizuje swoją pasję, ale też jest niesamowicie dobry w tym, co robi. Oczywiście historia duetu Hetfield/Trujillo w temacie deskorolki jest długa i znamienna w skutki, o czym czytaliście na Overkillu choćby tutaj i tutaj. W audycji nie mogło zabraknąć także Tony'ego Hawka - ikony, inspiracji i źródła wszystkiego, co związane z uprawianiem skateboardingu. Hawk nie tylko udzielił rad początkującym pasjonatom tego sportu, ale podkreślił też, że wystąpienie w teledysku Metalliki pozwoliło mu w końcu skreślić właśnie to marzenie z listy życzeń!

Podcast w całości do odsłuchu tylko na Spotify:

[html][/html]

fotka z Instagrama Felipe Nuneza

Marios Overkill.pl

VIDEO Holier Than Thou (State Farm Stadium, Phoenix, Arizona - 1 września 2023)

Thu, 21 Sep 2023 00:36:43 -0600

Dokumentacja wideo ostatniego jak na razie weekendu trasy M72 rozpoczęta! Na pierwszy ogień piątkowe wykonanie Holier Than Thou - dość nieoczywisty wybór z komercyjnego opus magnum - Czarnego albumu.

VIDEO Enter Sandman (SoFi Stadium, Los Angeles, Kalifornia - 27 sierpnia 2023)

Wed, 20 Sep 2023 13:46:11 -0600

Overkill.pl

So What!: Jason Gossman opowiada o wyzwaniach komponowania w czasach pandemii

Tue, 19 Sep 2023 14:17:08 -0600

Pochodzący z Virginia Beach w stanie Wirginia Gossman zaczął naukę w szkole inżynierii dźwięku i w 2002 roku przeprowadził się do Los Angeles, żeby zacząć pracować w studiu. A pracował m. in. w Sunset Sound i Sound Factory. Jego nazwisko można znaleźć we wkładkach dwóch albumów Red Hot Chili Peppers: wspomniany już przy okazji pogadanki z Sarą Killion Stadium Arcadium oraz jego następca – I’m With You (2011) – dodatkowo sprawował pieczę nad nagrywaniem i miksami koncertów z kolejnych dwóch tras koncertowych. Ponadto Pan G. ma w kolekcji nagrodę Grammy za inżynierię dźwięku na albumie Bena Harpera i Charliego Musselwhite’a pt. Get Up, która to płyta w 2014 roku wygrała w kategorii „najlepszy album bluesowy”. Współpracę z Metallicą rozpoczął pod koniec sesji Death Magnetic, kiedy to pomagał Andrew Schepsowi przy miksach i edycji materiału. Następnie Gossman podjął się edycji kilku innych wydawnictw Metalliki, w tym albumu Hardwired… To Self-Destruct. Chciałem porozmawiać z Jasonem o jego konkretnej robocie, w którą był zaangażowany od początku sesji 72 Seasons, kiedy to pandemia spowolniła część świata. Metallica chciała zabrać się do pracy, a Gossman odegrał kluczową rolę w odkrywaniu rozwiązań, które realnie pomogły pchnąć naprzód komponowanie albumu. Zamiast przedstawiać całość w formie rozmowy z pytaniami i odpowiedziami, zdecydowałem, że Jason osobiście wyjaśni te wszystkie rozwiązania wyzwań związanych z pandemią; opisze metodę prób i błędów w konfigurowaniu oprogramowania, czyli zabiegom, dzięki którym kapela mogła współpracować na odległość. Finalnie owe działania miały na celu zaprowadzić wszystkich do HQ, by mógł dojść do skutku planowany charytatywny koncert Helping Hands 2020, kiedy to w końcu od momentu początku pandemii mogliśmy oglądać Metallicę grającą razem w tym samym pomieszczeniu. Bez zbędnego paplania oddaję głos Jasonowi… tekst: Jason Gossman edycja: Steffan Chirazi tłumaczenie: Marios

Jeśli chodzi o nagrywanie, czy pracę w studiu, pandemia wytworzyła oczywiste problemy. W obliczu pełnego odizolowania niewątpliwie ogromnym wyzwaniem było stworzenie środowiska do przepływu pracy, w którym chłopaki mogliby pracować komfortowo i kreatywnie. W czasie procesu komponowania, Metallica zawsze reaguje na siebie, szuka oddźwięku, zwłaszcza, kiedy Lars i James wymieniali się pomysłami tam i z powrotem, nakręcając się wzajemnie tym, co robi drugi. Taki tryb był niemożliwy do osiągnięcia, ponieważ z powodu pandemii wszyscy siedzieli w swoich domach. Na początku byliśmy we trzech: ja, Lars i Greg – siedzieliśmy w domach i gadaliśmy przez Zoom. Korzystaliśmy wówczas z oprogramowania LISTENTO firmy Audiomovers. Jest to wtyczka audio do strumieniowego przesyłania dźwięku tam i z powrotem. Kiedy zaczęliśmy, wszystko było bardzo proste – wystarczyło przysłuchiwać się riffom. Ale w końcu dochodziliśmy do momentu, kiedy było gotowe półtorej minuty riffu, czy dwie minuty, a Lars musiał do tego grać u siebie swoje partie. Odkryliśmy aplikację Splashtop, która zasadniczo jest oprogramowaniem dla firm do zdalnego sterowania komputerami. Zainstalowaliśmy ją na wszystkich naszych komputerach, co pozwoliło Gregowi i mnie przejąć kontrolę nad kompem Larsa – nadal używam tego programu, żeby robić za nich różne rzeczy. Zatem Lars siedział w swoim studiu z ustawioną perkusją i któryś z nas „siedział” tam razem z nim. Albo ja, albo Greg obsługiwaliśmy zdalnie jego kompa i przesyłaliśmy strumieniowo dźwięk z powrotem do siebie, żeby móc słyszeć, co się właściwie dzieje. Gdy dzień roboczy się kończył, przesyłałem gotowe pliki na serwer, następnie je pobierałem i już sam nad nimi pracowałem. W tamtym momencie edytowałem je tylko u siebie w domu, a potem wysyłałem Gregowi. Pracowaliśmy tak przez kilka tygodni, porządkując riffy. Słyszeliście, kiedy Lars mówił o tzw.„racjach żywnościowych”? Wiecie, to jest grupa „sad” (od Sad But True), następna to „Phil Rudd”, była też „creep” itd. To pomagało klasyfikować riffy. Robiliśmy to przez jakiś czas, a później zaangażował się James. Następnie pojawiło się pytanie: Jaki jest najlepszy sposób na to, by Lars z Jamesem mogli produktywnie popracować? Sprawa stała się więc jeszcze bardziej skomplikowana, bo utworzył się jakby „kwadrat przepływu”: ja byłem u siebie w Los Angeles, Greg też mieszka w LA, Lars był w Bay Area no i James był u siebie. Więc jak mieliśmy to zrobić, żeby się we czterech słyszeć? Jak sprawić, żebyśmy poczuli się tak, jakbyśmy byli razem w studiu? Podpiąłem się do Jamesowego Pro Toolsa i za pomocą Splashtop i Audiomovers przesyłałem do siebie to, co słyszałem. Greg kontrolował komputer Larsa i też słał strumieniowo to, co słyszał. Następnie przesyłaliśmy do Jamesa to, co grał Lars, a do Larsa to, co grał James tak, aby mogli się nawzajem usłyszeć. Mogliśmy też nagrywać każdą partię na sprzęcie drugiej osoby. Wiem, to brzmi jak szaleństwo. Podobała nam się funkcja Zoom, którą wykorzystywaliśmy do komunikacji, Audiomovers zapewniało strumieniowe przesyłanie dźwięku w wysokiej rozdzielczości, a Splashtop świetnie sprawdzał się przy zdalnym sterowaniu. Były to więc trzy elementy oprogramowania, które działały obok siebie, ponieważ w tamtym czasie nie było czegoś jednego, co zapewniałoby wszystko, czego potrzebowaliśmy. Ludzie pytają, czy opóźnienie było problemem - i tak – zdecydowanie był to problem. Muzyk A może grać i Muzyk B może grać – mogą robić to w tym samym momencie, ale Muzyk A nie usłyszy tego, co w danej chwili gra Muzyk B. Było tak, że James grał riff; Lars go słyszał i obaj się do tego jakoś odnosili, ale kiedy przyszedł czas na to, by Lars miał grać razem z Jamesem, musieliśmy Larsa wyciszyć Jamesowi na kompie, bo jest po prostu fizyczna odległość, która powoduje to opóźnienie. Gdybyśmy słuchali Larsa w czasie rzeczywistym, byłby to koszmar – byłaby to jakaś sekunda opóźnienia, czy coś takiego [po kinowych (re)transmisjach z Teksasu wiemy, że nawet 200 ms opóźnienia dźwięku nie jest sprawą komfortową dla słuchacza/oglądacza – przp. Marios).

Pozwalaliśmy więc Jamesowi grać z klikiem – głównie po to, by na obu komputerach istniał jakiś punkt odniesienia, a za chwilę dowiecie się, dlaczego. Przesyłaliśmy to klikanie jednym kanałem do Larsa, a drugim kanałem Jamesowi do gitary. Następnie oba kanały nagrywane były Pro Toolsem Larsa w momencie, gdy on grał swoje partie. Lars słyszał klikanie, słyszał gitarę Jamesa i grał z nim wspólnie na dowolnym riffie, powiedzmy w You Must Burn! – ponieważ był to jeden z pierwszych utworów, które zrobiliśmy. Podsumowując – przesyłaliśmy Larsowi strumieniowo jeden kanał gitary i drugi kanał z klikaniem; on nagrywał wszystkie swoje wielościeżkowe bębny i po każdym takim etapie wyłączałem wyciszonego Larsa Jamesowi na komputerze, a Greg odtwarzał to, co nagrał Lars, by James mógł to usłyszeć. Perkusję miksowaliśmy w stereo. To stereo wracało do Jamesa, żeby mógł zapoznać się z tym, co gra Lars. Nie przesyłaliśmy mu wszystkich ścieżek, tylko właśnie miks stereo… To dość skomplikowane. Myślę, że dałem radę! Na komputerze Jamesa zapisane były głównie gitary. Zawsze gitarę nagrywaliśmy bezpośrednio przez Direct Injection – przechwytuje dźwięk gitary wychodzącej z gniazda, zanim trafi on do wzmacniacza. Później ze wzmacniacza dostawaliśmy dwie ścieżki z jego wzmacniacza Fractal Axe-Fx. Wszystko poinstalowane na Jamesowym komputerze. Wielościeżkowe nagranie perkusji znajdowało się na kompie Larsa. Oznacza to tyle, że nagranie każdego instrumentu mieliśmy w dwóch różnych miejscach, a na koniec obie sesje przesyłaliśmy w chmurę. Pobierałem je i składałem w całość. Powinienem jeszcze dodać, że kiedy zaczynaliśmy, oba Pro Toolsy nie były ze sobą zsynchronizowane! Teraz oczywiście możemy się z tego śmiać, ale kiedy zaczynaliśmy, niekoniecznie oba programy nagrywały w tym samym momencie. Z łączeniem obu sesji było tak, że wyglądało to, jakby ktoś wziął dwie części tej samej układanki, połączył wszystko na tip top i walnął tym o ziemię, a ja musiałem spróbować połączyć te kawałeczki. Właśnie dlatego sygnał z klikiem był niezbędny. Klik był elementem obu Pro Toolsów więc mogłem przy każdym ujęciu dokładnie dopasować obie nagrywki. Pomogło mi to też zachować klimat każdego utworu, co jest kluczowe, jeśli chcemy, żeby sesje były jak najbardziej interaktywne. W końcu mogłem z Gregiem dodać program Sync I/O do zestawu Larsa – w zasadzie była to skrzynka Avid Pro Tools do synchronizacji, w której można ściągać lub generować kody czasowe. Każda sesja, którą zaczynałem u Jamesa w domu miała wydrukowaną taką ścieżkę kodu czasowego. Był to dodatkowy przesył z kompa Jamesa do Larsa, który płynął do gniazda wejście/wyjście synchronizacji i synchronizował oba ProToolsy. Wówczas życie stało się znacznie łatwiejsze. Niektórzy z Was czytając to, mogą zapytać, dlaczego nie robiliśmy tego na kilka łatwiejszych sposobów... Powodem jest to, że nie chcieliśmy przerywać i przesyłać plików tam i z powrotem w trakcie nagrywania. Były opcje, które mogłyby ułatwić współpracę, wiecie, nagrywasz, przeciągasz do małego okienka i przesyła się to dalej. Nie chcieliśmy tego robić. Chcieliśmy, żeby było jak najbardziej interaktywnie i żeby wszystko działo się w czasie rzeczywistym. Jakoś w listopadzie 2020 wszystko zaczęło się stabilizować, bo ogarnęliśmy, jak nabrać płynności w tej robocie. Z pewną dozą radości przyjąłem moment w czasie występu w HQ, gdzie wszyscy zebrali się w jednym miejscu z Gregiem, żeby popracować nad nową muzyką. Ale najfajniejszą rzeczą było to, że przebrnęliśmy przez wszystkie trudności – a chodzi o przedprodukcję piętnastu utworów, kiedy to wszyscy pierwszy raz pojawili się w HQ i znali te numery.

Steffan zapytał mnie, w jaki sposób dokonałem resetu głowy po wcześniejszych sesjach i jak zachowałem świeżość umysłu. I moją pierwszą odpowiedzią była taka, że po prostu nie miałem jak się zresetować, bo siedzieliśmy pozamykani w domach! Moja ucieczka polegała na tym, żeby pojechać gdzieś w siną dal. Nigdy nie organizowaliśmy sesji dzień po dniu, bo wiedzieliśmy, że byłoby tego po prostu za dużo. Poza tym było zawsze mnóstwo roboty związanej z przygotowaniem następnej sesji. Wsiadałem więc do mojej Toyoty Corolli, która okazała się dla mnie czymś w rodzaju sanktuarium i jechałem autostradą. Po prostu jechałem gdziekolwiek. Samochodów było mało, więc był to relaksujący sposób na zredukowanie ciśnienia. Będę musiał to jeszcze raz przeczytać, żeby się upewnić, że to co napisałem, ma sens, ponieważ był to szalony czas. Nie jestem pewien, czy to naprawdę się wydarzyło!

Marios Overkill.pl

VIDEO Fight Fire With Fire (SoFi Stadium, Los Angeles, Kalifornia - 27 sierpnia 2023)

Mon, 18 Sep 2023 23:17:14 -0600

Na YouTube Metalliki wlatuje drugi wieczór dziewiątego weekendu trasy M72. Niedzielny występ w Los Angeles został udokumentowany jak na razie utworem Fight Fire With Fire. Otwieracz z płyty Ride the Lightning zabrzmiał ostatnio w LA prawie 15 lat temu - 18 grudnia 2008 roku w The Forum.

VIDEO Nothing Else Matters (SoFi Stadium, Los Angeles, Kalifornia - 25 sierpnia 2023)

Sat, 16 Sep 2023 23:02:06 -0600

Spotify podium by Metallica: Enter Sandman - 1 188 259 938 Nothing Else Matters - 1 009 451 936 Master of Puppets - 730 200 207

Overkill.pl

Drugi oficjalny teledysk do Too Far Gone? - PREMIERA

Thu, 14 Sep 2023 17:44:49 -0600

Gdy 17 kwietnia 2023 roku - trzy dni po kinowej premierze 72 Seasons - na YouTube wylądował prawdziwy klip obrazujący utwór Too Far Gone? (bo na dzień premiery na YouTube Metallica przygotowała "tylko" wideo z tekstem), sekcja komentarzy pod teledyskiem zawrzała: rzucano sarkazmem w stylu "To jeden z teledysków wszech czasów, naprawdę"; z drugiej strony poprawiano: "Ten utwór zasługuje na porządny teledysk". Nawet twórcy teledysku - ekipa Team Rolfes - na swoim Instagramie pozdrawiali wszystkich prawdziwych fanów Metalliki, którzy skomentowali efekt prac, nazywając ich właśnie die hard fans. Nowoczesne podejście do zobrazowania muzyki tak wielkiego zespołu nie spotkało się z życzliwym przyjęciem słuchaczy, co zostało uwiecznione na screenach. Wpis zatytułowano Hell yeah metalheads (co w sumie tłumaczyć można dwojako: metalowe głowy - albo pejoratywnie - zakute łby)...

[html]

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez sam rolfes (@sam.rolfes)

[/html]

Fani przyzwyczajeni do tradycyjnego podejścia w temacie kręcenia teledysków dostaną dziś o wiele bardziej klasyczny klip do jednego z najbardziej udanych utworów z krążka 72 Seasons.

Overkill.pl

VIDEO Sad But True (SoFi Stadium, Los Angeles, Kalifornia - 25 sierpnia 2023)

Thu, 14 Sep 2023 12:22:44 -0600

Overkill.pl

VIDEO Moth Into Flame (Arlington, Dallas, Teksas - 20 sierpnia 2023)

Wed, 13 Sep 2023 12:35:12 -0600

[align=center]

[/align]

Overkill.pl

Metallica nie wygrała nagrody MTV Video Music Awards

Wed, 13 Sep 2023 12:26:26 -0600

Nagrodę za najlepszy rockowy teledysk otrzymał zespół Måneskin za klip do utworu The Loneliest, czyli ci, którzy swoimi sukcesami z ostatnich dwóch sezonów (wygrana na festiwalu San Remo oraz zwycięstwo w Konkursie Piosenki Eurowizji) i wyświetleniami teledysków na YouTube potwierdzili swą niesłabnącą popularność. Absolutną hegemonką tegorocznych MTV Video Music Awards została Taylor Swift, która zgarnęła aż 9 statuetek! Komplet laureatów z wszystkich kategorii do wglądu tutaj.

Overkill.pl

Death Magnetic w polskiej prasie (15 rocznica wydania albumu)

Tue, 12 Sep 2023 14:27:53 -0600

Gdy nadszedł wreszcie ten upragniony piątek, wszyscy niecierpliwi słuchacze (jeśli nie pobrali torrentu z wyciekiem albumu) i tak znali 33 procent nowej płyty Metalliki: nie tylko dlatego, że zespół postanowił w ramach festiwalu OzzFest przedpremierowo zaprezentować utwór Cyanide, ale głównie dzięki serwisowi MySpace. Zanim na dobre rozhulano Spotify, to właśnie na MySpace Metallica miała swój oficjalny profil, na którym jeszcze w sierpniu udostępnili mp3 The Day That Never Comes. Do owego piątku 12 września 2008 roku na tymże profilu MySpace leżały do odsłuchu aż cztery nowe utwory. Poza The Day That Never Comes były to wspomniany Cyanide, a także The Judas Kiss oraz My Apocalypse.

A jak wyglądało promowanie Death Magnetic na rynku polskiej prasy muzycznej? Cóż, jeśli 12 września poszliście do Empiku po najnowszy album Metalliki, to w dziale prasy mogliście zaopatrzyć się co najwyżej we wrześniowy nr miesięcznika Teraz Rock. Redaktorzy najpopularniejszego pisma rockowego w Polsce wstrzelili się z tematem numeru idealnie i po prostu zdążyli przygotować materiał przed premierą płyty. Daniem głównym Teraz Rock 9/2008 jest pogadanka z Larsem. Po piętnastu latach należy docenić taką zawartość tych kilku stron miesięcznika, bo dziś wywiad z muzykiem tak ogromnie popularnej kapeli nie jest niestety czymś oczywistym (wystarczy popatrzeć na moment tegorocznej premiery 72 Seasons – artykuły się w polskich gazetach pojawiły, ale rozmowy rodzimego dziennikarza z kimkolwiek ze składu Metalliki próżno szukać).

Redakcja miesięcznika Metal Hammer wstrzymała się z okładką dla Metalliki do numeru październikowego, ale na stronach magazynu mogliśmy poczytać, co do powiedzenia w temacie Death Magnetic miał Kirk Hammett.

- wrześniowy Teraz Rock do wglądu tutaj. - październikowy wywiad z Metal Hammera do przejrzenia tutaj.

Teraz Rock Metal Hammer Marios Overkill.pl

VIDEO For Whom the Bell Tolls (Arlington, Dallas, Teksas - 20 sierpnia 2023)

Tue, 12 Sep 2023 11:05:31 -0600

Drugi koncert sierpniowej serii Live in Cinemas! w Teksasie zdominowany został przez album Ride the Lightning - wybrzmiały wówczas aż cztery utwory z tego klasycznego albumu Metalliki. Pierwszym był prezentowany For Whom the Bell Tolls.

Robert Trujillo wystąpił z Suicidal Tendencies

Mon, 11 Sep 2023 09:05:26 -0600

Robert był basistą Suicidal Tendencies w latach 1989-1995 i nagrał z nimi 5 albumów studyjnych. Obecnym basistą zespołu jest Tye Trujillo, syn Roberta.

Dudrix

VIDEO Creeping Death (Arlington, Dallas, Teksas - 18 sierpnia 2023)

Sat, 09 Sep 2023 13:23:06 -0600

Overkill.pl

VIDEO Orion (Arlington, Dallas, Teksas - 18 sierpnia 2023)

Fri, 08 Sep 2023 13:17:51 -0600

Wracamy pamięcią do weekendowej atrakcji od Metalliki, czyli Live in Cinemas! Tym razem na YouTube wylądowało wykonanie dość nieoczywistego utworu dla fanów z Arlington, ponieważ Orion był grany tam po raz pierwszy w historii.

So What!: Sara Killion opowiada o swojej pracy przy albumie 72 Seasons

Thu, 07 Sep 2023 00:27:48 -0600

tekst: Steffan Chirazi tłumaczenie: Marios Sara jest cichą i spokojną pracowniczką studia HQ dbającą o każdy obszar związany z nagrywaniem. Swego czasu przeprowadziła się z Denver do Los Angeles, by rozpocząć karierę profesjonalnej baletnicy. Zaczynała jako stażystka w lokalnych studiach nagraniowych na obszarze LA, by dopiero po jakimś czasie zacząć asystować przy sesjach. Jej pierwszym poważnym osiągnięciem była praca przy albumie Red Hot Chili Peppers pt. Stadium Arcadium z 2006 roku. (Były to czasy, gdy Red Hot Chili Peppers byli drugą obok Metalliki siłą napędową w stajni managmentu Q Prime. Przy Stadium Arcadium pracowało wówczas znane fanom Metalliki trio – Rick Rubin, Sara Killion i Jason Gossman. Cała trójka została zatrudniona przez Q Prime do prac nad krążkiem Death Magnetic – przyp. Marios). Po 2008 roku współpraca na linii Rubin – Fidelman – Killion zamieniła się w duet Greg/Sara. Sara jest skromna, wręcz do przesady skromna, nie szuka blasku fleszy i rzeczywiście na początku nie była skłonna, by udzielać wywiadów w temacie prac nad 72 Seasons. Na szczęście zgodziła się, by oprowadzić nas po swoim świecie i zaprezentować niezbędne składniki, które złożyły się na studyjny gulasz, z jakiego powstał najnowszy album Metalliki. Steffan Chirazi: Rozmawiałem z Gregiem nie tyle o jego roli producenta, co raczej zespołowego psychologa. Pogadajmy o twojej w tym roli, która daleko wykracza poza umiejętności związane z inżynierią dźwięku. Co mnie uderzyło to fakt, że jeśli chodzi o pracę z Gregiem i Metallicą, jesteś w pewnym sensie wielojęzycznym tłumaczem. Sara Killion: Myślę, że zasadniczo jestem osobą, która lubi trzymać wszystkich prosto. To ja robię te wszystkie notatki z tego, co dzieje się w studiu dzień po dniu. Po prostu śledzę wszystkie rzeczy, które dzieją się w ciągu dnia upewniając się, że jeśli ktoś poruszy jakiś temat, będę wiedziała, o co pyta i porozmawiam o tym. Tak naprawdę to nie ma jednego słowa, które opisałoby wszystko, co robisz. Nie ma. To znaczy tego wszystkiego jest mnóstwo. Chciałbym się przyjrzeć twoim zdolnościom organizacyjnym i sposobowi, w jaki wszystko ogarniasz. Widziałem, że nie rozstajesz się z takim żółtym notesem. Jesteś tak odświeżająco analogowa, jeśli o to chodzi. To prawda. Zamieniłam żółte notesy na spiralne zeszyty od Five Star. Przy okazji nagrywania 72 Seasons zapisałam takie cztery od dechy do dechy. A co z zapisywaniem cyfrowym? Jeśli chodzi o moje notatki i śledzenie wszystkiego, co się dzieje, staram się trzymać analogowego sposobu. Robię dużo zdjęć sprzętu i konfiguracji mikrofonów. Miło jest mieć wgląd i móc dokonać wizualizacji. Ale jeśli już podłączymy jakąś konfigurację, to łatwiej jest mi zapamiętać różne rzeczy jeśli je zapiszę. Szczerze mówiąc, każda rzecz, która się działa, została spisana. Czy Lars wie, że przechowujesz swoje notatki w taki sposób? Myślę, że wie. Kiedy będziemy składać perkusję, to wiem, że wszyscy będziemy w tym samym pomieszczeniu i takie tam. W pokoju jestem prawie zawsze, tyle, że nie w świetle kamer. Po prostu obserwuję. Nie pracujesz dla CIA ani dla MI5, co nie? To zabawne. Zgrywamy się, że moja mama pracuje dla CIA, bo dużo podróżuje służbowo, no i w domu wszyscy żartują: Czy nasz agent z CIA wpadnie dziś do nas? A istnieje jakaś cyfrowa kopia zapasowa tych zeszytów? Nie. Gadaliśmy o tym. Zdumiewające… No dobra, wróćmy do samego momentu robienia notatek. Czy można stwierdzić, że jako obserwator nie angażujesz emocji, kiedy wyrażasz opinię, czy też piszesz notatkę na temat tego, co się dzieje? Zdecydowanie. Śledzę to, co się dzieje i czuję, że inni mają jedną rzecz mniej do zmartwień, bo ja czuwam. Mogę ci powiedzieć, co się działo jakiego dnia. Czasami mi coś umknie. Był taki moment, kiedy Lars, leżąc na podłodze, powiedział: Przy tym numerze czuję się tak, jakbym jechał kabrioletem, a wiatr rozwiewał mi włosy. Słuchaliśmy piosenki, zespół leżał na podłodze, no i nie zapisałam tego cytatu. Pamiętałam, ale nie zapisałam o tym samochodzie. Greg [Fidelman] trzy miesiące później zapytał mnie o tę sytuację i przypomniałam sobie, że nie zapisałam tego cytatu. Pomyślałam: Cholera! Działo się wtedy mnóstwo innych rzeczy, a nie tylko tym się zajmuję. Jasne. Jedyna rzecz, której nie zrobiłaś. Ale, że jesteśmy w świecie Metalliki, to zostanie odnaleziona. Na sto procent! Jestem po prostu beznadziejna! Zmieniłam ustawienie mikrofonów, pogrzebałam coś przy ProTools, a jedyne o czym myślałam, to to, że jest to na wideo gdzieś nagrane. Jesteś drugą ręką Grega Fidelmana. Mówisz o zmianie ustawienia mikrofonu i jeśli w studiu muszą się zdarzyć jakieś techniczne sprawy, jesteś na miejscu. Ile to ma wspólnego z przewidywaniem pewnych rzeczy, a ile jest reakcją na potrzeby Grega i zespołu? Staram się wszystko przewidywać. Kiedy zajmuję się konfigurowaniem rzeczy i kiedy je przygotowuję, mam gotowy każdy problemowy scenariusz; staram się, by te problemy jakoś wyeliminować. Ale powiem ci, że niezależnie od tego co zrobisz, nie da się przewidzieć wszystkiego. Zawsze coś wyskoczy i wiesz, że niektóre sprawy po prostu wymykają się spod kontroli. Lubię móc pomagać w taki sposób, by inni nie musieli się martwić. Mają więc jedną rzecz z głowy. Jako pomocnik Grega chcę, żeby on bardziej skupiał się na kreatywnej stronie tego, co robi, a nie na technikaliach. Jestem ja, jest Jim Monti - doskonały inżynier dźwięku, który bardzo pomógł przy tej płycie. Jest w ekipie od wtedy, kiedy ja. No i jest oczywiście Jason Gossman. Nasza trójka stara się pomagać każdemu tak bardzo, jak to tylko możliwe.

Jeśli chodzi o twoją pracę z Gregiem, jesteś jego doświadczoną partnerką w pracy. Kiedy więc ktoś taki jak Jason w pełni angażuje się w studyjną robotę, to jest to zupełnie inny język. Czy bierzesz na siebie odpowiedzialność za fakt, że w pewnym sensie urządziłaś Jasonowi studia z przedmiotu „jak pracować w HQ”? Nie za bardzo. Ten zespół wyraża się [w studiu] bardzo specyficznie. Sposób, w jaki Metallica opisuje różne fragmenty utworu różni się nieco od sposobu, w jaki robią to inne kapele. Każdy zespół ma własny język i ważne jest, by uczyć się go na bieżąco. Nie zwracam na to uwagi, dopóki ktoś w panice nie będzie szukał mojego wzroku; wtedy pomogę. Zatem te wszystkie dziwne frazy, różne fragmenty utworów, a nie chcę zostawiać nikogo Metallice na pożarcie [bo ktoś czegoś nie ogarnia]. Oni nazywają części swoich utworów „mostkami” i są jedynymi jakich znam, którzy używają tego określenia w ten sposób. W przypadku Metalliki owe „mostki” zawsze znajdują się w środku zwrotki i w środkowej części refrenu, co moim zdaniem jest super. To świetne, ale inna jest terminologia. To ich język. Rzecz w tym, że Jason jest obyty, bo zaczynał od jeżdżenia z nimi w trasy koncertowe. Wiem, że pracował nad ich poprzednimi albumami, może nie w tak dogłębny sposób jak przy tym albumie, ale czuję, że doświadczenie, które zdobył w trasie z Metallicą, pomogło przy tym krążku, ponieważ zbudował z nimi bardzo dobre relacje. Wspaniale było mieć go w pobliżu. Czy czujesz, że twoje relacje z nimi wszystkimi są lepsze, niż kiedykolwiek wcześniej? Czuję się z nimi o wiele bardziej komfortowo. Wiem, że wcześniej, gdyby coś się wydarzyło, a chciałabym to skomentować, to poczekałabym, aż wyjdą, a potem przegadała to z Gregiem po to, żeby mógł się przygotować do kolejnej rozmowy z Metallicą. Teraz czuję, że zaakceptowali mnie nieco bardziej, więc jeśli to konieczne, wypowiadam się w ich obecności. Nie żeby zdarzało się to nie wiadomo jak często, ale generalnie, co do zasady tak właśnie jest. Czy myślisz, że Metallica bardziej docenia nie tylko Grega, ale też Sarę, Jasona i Jima? Czy odczuwasz nieco większy poziom uznania dla ekipy producenckiej? Zawsze to od nich czułam. Zawsze byli bardzo mili, pełni szacunku i zawsze byli niesamowici jako ludzie. A ów fakt, że są dla nas niesamowici z ludzkiego punktu widzenia oznacza tyle, że… nie jesteśmy wielkim producentem [z nie wiadomo jakim nazwiskiem], ani jakąś wymyślną ekipą. Jesteśmy tu, aby im pomóc. Wiedzą to, szanują nas i doceniają to wszystko. A jak tam twoje inżynieryjne wyszkolenie z czasów pandemicznych? Greg szeroko opowiadał o niektórych kwestiach technologicznych, którym stawiał czoło. Dla mnie to nie było takie straszne. Nie musiałam wnikać w szczegóły typu: Jak rozmowa na Zoomie przełoży się na to, czy Lars usłyszy to, co zrobił James i zagra do tego swój motyw? Greg i Jason sporo nad tym siedzieli, a najlepsze jest to, że Jason nauczył mnie wszystkiego, nad czym pracował: To jest najlepszy sposób, by to zrobić, bo wypróbowaliśmy dwadzieścia innych i ten jeden zadziałał. Zatem poszczęściło mi się! Mam wrażenie, że wszyscy uczą się od siebie wzajemnie tego, jak to wszystko działa. Nawet w przypadku miksowania w systemie Atmos Jim naprawdę zgłębił ten temat i wszystko wyjaśnił. Dlatego świetne jest to, że wszyscy mają możliwość uczenia się i pomagania sobie nawzajem. Czy masz chętkę samodzielnego produkowania i posiadania kogoś, kto będzie twoją prawą ręką? To dziwne pytanie. Mam wrażenie, że rozmyślanie o tak odległej przyszłości bardzo mnie onieśmiela. Podoba mi się aspekt inżynieryjny. Kiedy przyglądam się temu, co robi Greg, to wygląda to na ogrom pracy. Wydaje mi się to trochę zniechęcające. Ale nie jest to poza moim zasięgiem, więc kto wie? Może w pewnym momencie. Opowiedz nam o swoim dniu pracy, kiedy doglądasz tego, nad czym pracuje Greg. Robienie notatek i zeszyty zostawiamy na boku, bo to kolejna część tego, czym się zajmujesz. Gdybyśmy przyjechali w dniu „kładzenia ścieżek”, wszystko byłoby już gotowe, co akurat jest dobrą wiadomością. Upewniłabym się, że mikrofony nadal są na swoim miejscu. Wszystko się zmienia i chcę mieć pewność, że cały sprzęt nadal działa. Następnie sprawdzamy, czy wszystko brzmi tak, jak powinno. Jeśli coś nie trybi, naprawiam to. Robię mnóstwo drugo i trzecioplanowych spraw i jeśli mam myśleć o tym, jako o procesie „krok po kroku”, to prawdopodobnie jest on bardziej szczegółowy. Greg wspominał o tym, że perkusja jest podłączona cały czas i cały czas jest w gotowości do nagrywania. Nie żartował – wszystko jest podłączone – każdy mikrofon i każdy korektor dźwięku ustawione są dokładnie tam, gdzie powinny. Kiedy taki projekt jak nagrywanie płyty dobiega końca, co wówczas lubisz robić? Jedną z najbardziej ekscytujących dla mnie rzeczy po pracy nad albumem jest moment, kiedy mogę wsiąść do samochodu, włączyć audio i przejechać się po okolicy z myślą: Hej, to brzmi naprawdę wspaniale. Częste w przypadku płyt nad którymi pracowaliśmy – nie tylko z Metallicą – jest to, że przez miesiące nie słyszymy „prawdziwego” albumu aż do momentu, kiedy się ukaże. Siedzimy więc z konkretnym utworem w głowie. Słucham tego, można powiedzieć, od zawsze, a po wszystkim nie mogę posłuchać, bo po prostu nie mam krążka. Kończę projekt i muszę poczekać aż album wyjdzie na CD albo w strimingu. I kiedy nadchodzi ten moment, mówię: Tak, czas wsiąść do samochodu!

Marios Overkill.pl

VIDEO Dirty Window (Montreal, Kanada - 13 sierpnia

Wed, 06 Sep 2023 22:38:06 -0600

No i pękło dziesięć milionów subskrybcji kanału Metalliki na YouTube! Brawo!

Overkill.pl

VIDEO Ride the Lightning (Montreal, Kanada - 13 sierpnia 2023)

Tue, 05 Sep 2023 18:49:38 -0600

Zespół wielkimi krokami zbliża się do przekroczenia dziesięciu milionów subskrybcji na YouTube.

Overkill.pl

"Am I Scavenge?": gra terenowa podczas trasy M72

Sun, 03 Sep 2023 11:55:08 -0600

Na interaktywnej mapie trasy M72 można znaleźć miejsce, w którym należy poszukiwać tablicy z napisem "Am I Scavenge?". Osobie, której jako pierwszej uda się ją znaleźć zostają wręczone nagrody w postaci winyla 72 Seasons wraz z autografami całego zespołu. Jak poinformował zwycięzca z Phoenix, Christopher, tabliczka była ukryta w lokalu Fine Ash Cigars Bar & Lounge.

[html][/html]

Dudrix

James Hetfield z pozytywnym testem na COVID

Sun, 03 Sep 2023 11:36:16 -0600

Drugi koncert w Phoenix został przeniesiony na 9 września, wszystkie pozostałe wydarzenia w ramach Takeover Weekend zaplanowane na 2 i 3 września pozostają bez zmian.

Dudrix

Metallica zrobi Ci loda...

Sat, 02 Sep 2023 12:12:32 -0600

Metallica informuje: Przedstawiamy współpracę na linii Enlightened x All Within My Hands. Stworzyliśmy jedynego w swoim rodzaju waniliowego loda w kształcie gitary! Gitary nie byle jakiej, bo Truckster Jamesa Hetfielda. Do współpracy zaprosiliśmy nawet naszych przyjaciół z ESP Guitars, by mieć pewność, że kształt loda pozostanie wierny kształtowi tej gitary. Oficjalna premiera lodów nastąpi 6 września, ale jeśli wybieracie się na koncerty Metalliki do Phenix, to radzimy bacznie rozglądać się po stadionie State Farm. Jest to produkt liczbowo ograniczony, więc jak tylko pojawi się w Twoim sklepie, nie wahaj się i kup pudełko!

Część dochodu ze sprzedaży pomoże w sfinansowaniu naszej misji pomocy bankom żywności.

Oto kremowo-waniliowe lody, oblane pyszną, ciemną czekoladą i dodatkową porcją rock'and'rolla. Główne cechy produktu: obniżona zawartość cukru, bezglutenowe, koszerne. Jako, że firma Enlightened nawiązała współpracę z fundacją Metalliki - All Within My Hands, postanowili odwdzięczyć się wyprodukowaniem pierwszego loda w kształcie gitary! Smakołyków tych szukajcie w Sprouts Farmers Market, Wegmans, ShopRite, HEB, Weis Markets, Safeway, Foodtown... Będą tam dostępne przez ograniczony czas.

W ramach współpracy także z ESP Guitars, producent tych lodów - firma Enlightened organizuje loterię, w której do wygrania jest czarna gitara ESP LTD AWMH z autografami wszystkich członków Metalliki! Aby wziąć udział w loterii, należy odwiedzić tę stronę i postępować zgodnie z instrukcjami.

Po raz pierwszy o lodach wspomniała szefowa fundacji AWMH, Renée Richardson w piątym odcinku cotygodniowej audycji Spotify - The Metallica Report (od 8:30): [html][/html]

Marios Overkill.pl

VIDEO Leper Messiah (Montreal, Kanada - 11 sierpnia 2023)

Fri, 01 Sep 2023 23:10:21 -0600

Leper Messiah z płyty Master of Puppets Metallica zaprezentowała w Montrealu ostatnio 4 października 2004 roku, czyli za czasów, kiedy grali go "piękni czterdziestoletni". Po dziewiętnastu latach postanowili przypomnieć ów klasyk. Trzeba przyznać, że całkiem konkretnie zapodają, jak na sześćdziesięciolatków.

VIDEO Hardwired (Montreal, Kanada - 11 sierpnia 2023)

Fri, 01 Sep 2023 15:07:20 -0600

Czas na dokumentację siódmego weekendu trasy M72. Piątkowy występ był szesnastym koncertem Metalliki w Kanadzie. Tym razem na YouTube zespołu zaprezentowano utwór Hardwired, który tym samym zadebiutował w ramach trasy promującej album 72 Seasons.