Poniżej krótki wywiad, jaki Lars udzielił magazynowi Rolling Stone, dzięki coco! Przypomnijmy, że kila dni temu Lars o koncertach Wielkiej Czwórki wypowiedział się dla The Pulse of Radio (tutaj). Więcej o "Live at Grimey's" możecie poczytać tutaj.



[Wspólne koncerty Wielkiej Czwórki] To było spotkanie hard-rockowej klasy po latach. Wspaniała wiadomość jest taka, że nie skończyło się to klapą, ale raczej nas zespoliło.


Jak bardzo zmieniły się te cztery kapele od lat 80-tych, kiedy to wymyśliliście thrash?
Lars: Był między nami element współzawodnictwa: Kto jest szybszy? Kto gra ciężej? Ale ustabilizowaliśmy siebie jako unikalnych i niezależnych. Nie ma zbyt dużo Slayera w Anthraxie, nie wiele jest Anthraxu w Megadeth. Ostatecznie, w 2010, każda z naszych kapel oferuje coś rożnego od pozostałych.


Jak to było koncertować z Waszym ex-gitarzystą, Davem Mustainem z Megadeth?
Lars: Między nami były dwie relacje - ta prasowa i prywatna. Czasami ta prasowa podpuszczała nas w stronę wojowniczych zapędów, ale nigdy nie czułem do niego niczego poza miłością. W noc przed pierwszym koncertem zaprosiliśmy inne zespoły do wspólnej kolacji - bez menadżerów, opiekunek. Było wspaniale, rock & rollowe chwile we włoskiej restauracji w Warszawie. Ta energia była z nami przez całą trasę.
Wydajecie również "Live at Grimey's", zapis koncertu z 2008 roku z Basement, małego klubu pod sklepem z płytami w Nashville. Byłem tam. Jak twoja perkusja zmieściła się na scenie?
Lars: Niech Bóg błogosławi naszą ekipę. Może rozkręcili wszystko do jednej śrubki i potem ponownie skręcili? Wydaje mi się, że Hetfield uderzył kilka razy głową w sufit, a kilka osób w pierwszym rzędzie zemdlało. Ale to cały urok tego [koncertu], szczególnie jeśli zestawisz go z największym koncertem w Ameryce, Bonnaroo, na którym zagraliśmy 18 godzin później. Było w tym wszystkim genialnie przeciwna energia.

ToMek 'Cause We're Metallica
AeroMet