Argentyńska telwizja La Viola przeprowadziła przed pierwszym koncertem w Buenos Aires krótki wywiad z Larsem, szczegóły poniżej. Zamieściła również kilka nagrań video z drugiego koncertu, które również prezentujemy:


La Viola: Jak czujesz się, gdy dowiadujesz się, że na takich koncertach jak w Limie czy tutaj w Buenos Aires, W Chile... ogólnie w Ameryce Łacińskiej, ludzie koczują w namiotach przed stadionem. Jak czujesz się z czymś takim po 30 latach grania?
Lars: Czuję się zaszczycony, uprzywilejowany, ale i nieco przytłoczony. Na koniec dnia wszyscy jesteśmy ludźmi, wszyscy jesteśmy równi. Czasami staramy się nie myśleć o tej właśnie stronie tego wszystkiego, o tym co robią nasi fani aby dostać się na koncert. To co robimy to staramy się przejść normalnie przez każdy dzień, na tyle na ile to możliwe. Możesz mówić, że my zatrzymujemy się w drogich hotelach, latamy pierwszą klasą, ale pojęcia "przeżycie Metalliki" zawsze jest czymś dobrym. Zawsze jest to coś pozytywnego, humanitarnego. Gdy przyjechaliśmy do Limy to od razu dostaliśmy eskortę policji, fani podbiegali, machali do nas, trąbili, byli podekscytowani. Sam im odmachiwałem, ale nie bardzo wiedziałem co więcej mogę zrobić [śmiech], siedziałem w samochodzie, machałem i czułem się jak głupek jadący w policyjnej eskorcie i machający dookoła. To jest ta druga strona, bo gdy już wychodzimy na scenę i przez dwie godziny gramy muzykę Metalliki to reakcja fanów i wszystko inne jest już normalne. Tylko te 22 ozostałe godziny dnia są nieco dziwne.

ToMek 'Cause We're Metallica
AeroMet