Dziś trzecia i ostatnia część historii Rona Clarka. Pierwszą znajdziecie tutaj, a drugą tutaj.


Dziś, przeglądanie strony tego 33-latka na Facebooku to dla odwiedzającego niczym uczestnictwo w trasie Metalliki, od zdjęć zza kulis, zrobionych w Brazylii po after party w kantynach Mexico City.

Jay Hayes, wieloletni przyjaciel i kolega z liceum, pozostaje niezdziwiony ścieżką, jaką podążył jego przyjaciel.

„On naprawdę jest wyjątkową osobą i zawsze był prawdziwym wiernym przyjacielem” – mówi Hayes, który również jest gorliwym fanem Metalliki. „Większość ludzi by tak nie pomyślała, ze względu na piętno bycia fanem Metalliki, ale Ron jest osobą dość religijną oraz zaangażowaną społecznie. Udziela się w wielu sprawach w kościele, jak na przykład pomoc przy budowaniu domów dla ofiar, dotkniętych przez [huragan] Katrina w Nowym Orleanie.”

Hayes był w San Francisco w słynnej Fillmore Auditorium w 2011 roku podczas czterech koncertów z okazji 30-lecia Metalliki, jak również najbardziej zagorzali fani. Pionierzy metalu zaskoczyli Clarka podczas ostatniego wieczoru, wzywając go na scenę i obdarowując go drogim złotym trofeum jak również dożywotnią przepustką za kulisy.

„Musiał przemawiać przez jakieś 15 minut na scenie” – mówi wujek Clarka, Frank Niader. „Producent próbował ściągnąć go ze sceny, gdyż Ozzy Osbourne czekał, aby się pojawić. Jednak zespół chciał, żeby mówił dalej.”

Chociaż na zapleczu sceny podczas koncertów Metalliki pełno jest gwiazd, znanych muzyków i bogatych sportowców, Clark mówi, że zespół zawsze traktował go tak samo, a nawet lepiej, niż sławnych gości.

„Dopóki nie zobaczysz tego na własne oczy, nie uwierzysz” – mówi Hayes. „Podejdą i przybiją z nim piątkę podczas koncertu. Na jego urodziny James [Hetfield] odśpiewał „Sto lat” i wysmarował jego twarz tortem. W tym momencie nic nie jest w stanie mnie zaskoczyć. Gdyby to jakaś inna osoba opowiadała te wszystkie historie, prawdopodobnie nienawidziłbym jej, ale fakt, że jest to Ron czyni mnie szczęśliwym z tego powodu, ponieważ jest naprawdę wielkim fanem.”

Tamtej nocy, zespół nie rozpoznawał nikogo innego – ani innych zagorzałych fanów ani kolegów muzyków – a to była jedna z wielu okazji, kiedy Clark stał oniemiały.

„Kim jestem, że zasługuję na to wszystko?” – pyta sam siebie. „Przeżywam właśnie swój sen i potężna Metallica, która warta jest dosłownie setek milionów dolarów, składa mi hołd – to było coś specjalnego.”

Dwieście dwadzieścia pięć koncertów, a będą kolejne, od RPA do niebezpiecznych zamieszek w Indiach, Clark twierdzi, że nie stracił ani trochę pasji, która została zapoczątkowana 20 lat temu dzięki odtwarzaczowi przyjaciela.

„Za każdym razem, gdy zaczyna się „Ecstasy of Gold” [utwór, rozpoczynający każdy koncert] dziękuję bogu, że dotarłem do tak odległego miejsca i udało się to zrobić bezpiecznie.” – mówi. „Nie chcę, żeby ten ogień kiedykolwiek się wypalił. Ale wciąż, ostatni koncert był tak dobry jak ten pierwszy. Tak długo, jak to trwa, nigdzie się nie wybieram.”


Poznajecie kogoś na tym zdjęciu? :)

DanielZywy

overkill.pl