Total Guitar: Najdłuższy utwór w katalogu Metalliki Kirk porównuje do Oriona z Master Of Puppets i do To Live Is To Die z krążka ...And Justice For All. Inamorata niewątpliwie przesiąknięta jest klimatem Black Sabbath, chociaż zharmonizowane gitary są ukłonem w kierunku Iron Maiden i Thin Lizzy. Fenomenalna melodia Hetfielda jest rytmicznie skomplikowana i gwarantuje finisz z przytupem. Najlepszy album Metalliki w XXI wieku?







Rob: Najwspanialszy raport zamykający album. Nazywam ten numer najkrótszym jedenastominutowym utworem! Wydaje się, że trwa tylko jakąś połowę tego czasu, a wszystko przez to, że zabiera cię w podróż. Jest taki jakby błotnisty, ale czuję się, jakbym jechał kabrioletem wzdłuż wybrzeża. Numer stopniowo robi się minimalistyczny aż do momentu, w którym słychać tylko bas, a ja garściami czerpię z Geezera Butlera. James miał wizję, żeby rozebrać tę kompozycję aż do kości. Przy każdym dźwięku, jaki tam zagrałem, zwłaszcza w tym spokojnym fragmencie, zamykałem oczy i czułem, jakbym naprawdę unosił się dzięki dźwiękom, a później następują melodyjne warstwy gitarowe, które zabierają cię na przejażdżkę. Nasze wzajemne oddziaływanie można poczuć w momencie, jak już wychodzimy z tego basowego spokoju; jest tam taki fragment, gdzie dosłownie odbywa się taniec pomiędzy basem a gitarą.


Kirk: James pewnego dnia powiedział: Słuchaj, ten numer potrzebuje rozbudowanej, harmonijnej solówki. I dosłownie jednego popołudnia przysiadł i skomponował całe solo. Nauczyłem się jej i gram ją w harmonii. Zadziałało. To taki delikatny hołd dla numerów typu Orion i To Live Is To Die. Kiedy komponowaliśmy ten utwór, zastanawiałem się, czy on w ogóle wejdzie na album, a stał się gigantem; cholernym, gigantycznym mamutem!

Inamorata (Hetfield/Ulrich) Welcome, won’t you come inside Meet the ghosts where I reside Despite how they’re abusing me Lonely I will never be Comfort in the hell I know Resentment like a cancer grows Longing for the day I’m free Burn to get you out of me Lying, supplying the need Shedding and spreading the seed Setting the trap with a thread Spinning the web Misery She needs me Oh, but I need her more Misery She loves me Oh, but I love her more Misery She kills me Oh, but I end this war Misery She fills me Oh no, but she’s not what I’m living for Ricochets within my head Conversations never said Magnifying every thought That familiar pain she brought Seeps inside eventually Misery loves company Sullen, I created you I suppose that I can end you too She waits She waits, she waits, she waits She waits She waits, she waits, she waits Misery She needs me Oh, but I need her more Misery She loves me Oh, but I love her more Misery She kills me Oooh, but I end this war Misery She fills me Oh no, but she’s not what I’m living for Oh no Oooh, misery She needs me But I need her more She loves me But I love her more She kills me, she kills me But I end this war She fills me, she fills me But she’s not what I’m living for Oh no, oh no No, no, no, no, no, no Not why I’m living Misery She needs me Oh, but I need her more Misery She loves me Oh, but I love her more Misery She kills me Oh, but I end this war Misery She fills me Oh no, but she’s not what I’m living for Misery, my misery Misery, my misery Misery She’s not why I’m living My misery She’s not why I’m living Misery She’s not what I’m living for My misery No no

Ukochana (tłumaczenie: Damian Chmielewski Leaf427) Zapraszam, może wejdziesz do środka? Poznasz upiory, które tu ze mną mieszkają Nieważne, że dręczą mnie Przynajmniej nie jestem samotny Pociecha w piekle jakie znam Uraza wzrasta jak nowotwór Tęskniąc za dniem, gdy będę wyzwolony Gorąco pragnę się ciebie pozbyć Kłamiąc, zaspokajając potrzebę Rozsypując i rozsiewając nasiona Ustawiając sidła z nici Tkając pajęczynę Niedola Potrzebuje mnie Lecz ja potrzebuję jej bardziej Niedola Kocha mnie Lecz ja kocham ją bardziej Niedola Zabija mnie Lecz ja kończę tę wojnę Niedola Przepełnia mnie Lecz to nie dla niej żyję Rykoszety w głowie mej Rozmowy nigdy nieodbyte Powiększając każdą myśl Ten znajomy ból, który sprowadziła Koniec końców przesącza się do wnętrza Niedola kocha towarzystwo Stworzyłem cię będąc ponurym Więc przypuszczam, że mogę cię też wykończyć Ona czeka, Ona czeka, czeka, czeka Ona czeka, Ona czeka, czeka, czeka Niedola Potrzebuje mnie Lecz ja potrzebuję jej bardziej Niedola Kocha mnie Lecz ja kocham ją bardziej Niedola Zabija mnie Lecz ja kończę tę wojnę Niedola Przepełnia mnie Lecz to nie dla niej żyję Nie dla niej Och niedolo! Potrzebuje mnie Lecz ja potrzebuję jej bardziej Kocha mnie Lecz ja kocham ją bardziej Zabija mnie, zabija Lecz ja kończę tę wojnę Przepełnia mnie, przepełnia Lecz to nie dla niej żyję Och, nie, nie nie, nie, nie, nie, nie Ani nie jest tym dzięki czemu żyję Niedola Potrzebuje mnie Lecz ja potrzebuję jej bardziej Niedola Kocha mnie Lecz ja kocham ją bardziej Niedola Zabija mnie Lecz ja kończę tę wojnę Niedola Przepełnia mnie Lecz to nie dla niej żyję Niedola, moja niedola Niedola, moja niedola Niedola Nie jest tym dzięki czemu żyję Moja niedola Nie jest tym dzięki czemu żyję Niedola To nie dla niej żyję Moja niedola Nie, nie

Marios
Overkill.pl