Wiemy już, jak będzie zaczynać się najnowsze studyjne dzieło Metalliki - od tytułowego 72 Seasons i kostkującego Roba. A jaką historię opowiedział tym razem James? Jeśli Lux Æterna sugerował być może nieco bardziej optymistyczny nastrój nowych tekstów Hetfielda, to im szerzej rąbek tajemnicy nowego albumu był przed nami uchylany, tym mroczniej robiło się w warstwie tekstowej. Nie inaczej jest w utworze otwierającym nowy album.

72 Seasons (Hetfield/Ulrich/Hammett) Feeding on the wrath of man Shot down Traumatic Time haunted by the past Long gone Dogmatic Although the die is cast Shot down Volcanic But what is done is done and done Look back Psychotic No chance before this life began Staring into black light Dominating birthright Wrath of man Leaching through Split in two Wrath of man Crash into Point of view Wrath of man Violence Inheritance Wrath of man Thrive upon Feeding on 72 seasons gone Feeding on the wrath of man Shoot back Erratic Mad seasons take their toll New mask Chaotic Completely lost control Shoot back Fanatic Wither under looming shadow cast Slip back Narcotic Blinded by the ashes of the past Staring into black light Choking on the stage fright Wrath of man Leaching through Split in two Wrath of man Crash into Point of view Wrath of man Violence Inheritance Wrath of man Thrive upon Feeding on 72 seasons gone Piercing through Cut in two Polarize Point of view Crash into Paralyze Feeding on the wrath of man Man down Barbaric Quick fire machine gun thoughts Deep seed Stigmatic Some have and some have not Man down Demonic No mercy from the ghost within Turn back Hypnotic There’s breathing out but not back in Staring into black light Permanently midnight Wrath of man Leaching through Split in two Wrath of man Crash into Point of view Wrath of man Violence Inheritance Wrath of man Thrive upon Feeding on 72 seasons gone Feeding on the wrath of man

72 pory roku Karmiony ludzkim gniewem Trafił Poranił Czas trapiony przeszłością Odszedł bez słowa Kości rzucił w stronę twą Trafił jak wulkan Co się miało stać, to stało się Cofnąć psychozę Bez szans nim życie wszczęło bieg Patrząc na światła czerń To najstarszy wiedzie prym Ludzki gniew Wsiąka tu Rwie na pół Ludzki gniew wpada na widzenia punkt Ludzki gniew Przemocy spuścizna twa Ludzki gniew Wzrastaj w nim Nakarm go Osiemnaście lat poszło Karmiony ludzkim gniewem Strzelaj bez racji Przez lata szaleństwa plon Nowa maska Bezładna Znów bez kontroli to Strzelaj Zaciekłość dogasa, bo cień nadciąga już Krok w tył Naćpany Oślepiony przez przeszłości kurz Patrząc na światła czerń Presją swoją dławisz się Ludzki gniew wsiąka tu Rwie na pół Ludzki gniew wpada na widzenia punkt Ludzki gniew Przemocy spuścizna twa Ludzki gniew Wzrastaj w nim Nakarm go Osiemnaście lat poszło Przebij tu Tnij na pół Poróżnij Punkt widzenia Wpadasz nań rażony Karmiony ludzkim gniewem Ranny Zdziczały Karabin by przydał się W głębi ma znamię Mają jedni, inni nie Ranny Diabelski Bez duszy, zmiłowania brak Zawróć z hipnozy Wydech to nie powrotu znak Patrząc na światła czerń Ciągły północy cień Ludzki gniew wsiąka tu Rwie na pół Ludzki gniew wpada na widzenia punkt Ludzki gniew Przemocy spuścizna twa Ludzki gniew Wzrastaj w nim Nakarm go Osiemnaście lat poszło Karmisz ludzkim gniewem się

Marios
Overkill.pl