Richard Beato (rocznik 1962) to amerykański youtuber, ale przede wszystkim multiinstrumentalista, producent muzyczny i pedagog. W biznesie muzycznym pracuje od wczesnych lat 80. Był także wykładowcą na kilku uczelniach. Po koncercie Metalliki na stadionie MetLife w New Jersey Rich zaprosił Kirka Hammetta (także rocznik ’62) do długiej rozmowy. Przez grubo ponad półtorej godziny panowie przelecieli się przez mnóstwo naprawdę ciekawych tematów.






a rozmawiali:

- o pierwszym swoim pobycie w Nowym Jorku, kiedy już jako gitarzysta Metalliki Kirk nocował w obskurnym Music Building - bez ogrzewania, bez dostępu do ciepłej wody i w śpiworze;
- o tym, jak muzyka Metalliki stała się międzypokoleniowa;
- o tym, dlaczego jest zadowolony z komercyjnych porażek Metalliki;
- o tym, w jaki sposób jego pomysły lądują w utworach Metalliki;
- o sprzęcie wykorzystywanym w studiu w początkowych latach kariery;
- o tym, jak trudno gra się riffy, które wyszły spod ręki Hetfielda;
- o wielkim wpływie The Ramones;
- o progresywnym zabarwieniu płyty …And Justice For All;
- o jazzie słuchanym w domu przez rodziców i starszego brata;
- o ewolucji riffu, który stworzył Enter Sandman;
- o tym, dlaczego James nagrywa wokale na ostatnim etapie prac nad albumem;
- o tym, kto jest na tyle odważny, by powiedzieć Jamesowi, że coś w wokalach trzeba pozmieniać;
- o tym, dzięki komu proste trzymanie rytmu przez Larsa przechodzi na płytach Metalliki;
- o tym, jak zaczęła się u Kirka przygoda z gitarą;
- nie mogło też zabraknąć historii o Greeny, którą Kirk przytargał do studia i która niedawno uległa (kolejnemu) uszkodzeniu;
- o ciężkości pewnego riffu, który stworzył utwór Metalliki w 1985 roku;
- o tym, dlaczego słuchając numeru Metalliki pierwszy raz, dokładnie wiesz, w którym miejscu będzie czas na solówkę, mimo tego, że „ogóle zasady aranżowania utworów” Metallica ma gdzieś;
- o tym, dlaczego hit hitów z katalogu Metalliki nie od razu przyjął się na koncertach;
- o tym, czy Enter Sandman to jeszcze heavy metal, czy już hard rock;
- o tym jak zachwycił się zespołem The HU;
- o tym, jak ważna jest dla niego improwizacja w muzyce;
- o tym ile czasu dziennie Kirk spędza z gitarą;
- o zgubionym telefonie z riffami, które miały być wykorzystane na Hardwired… To-Self Destruct;
- o swojej miłości do efektu wah-wah (wiecie, ile Kirk ma ich w kolekcji?);
- o problemach technicznych w czasie tras koncertowych;
- o korzystaniu ze wzmacniaczy lampowych;
- o jednym doskonałym albumie z katalogu Metalliki, na którym i kompozycje i produkcja są czymś idealnym;
- o tym, który utwór z albumu Master Of Puppets został skomponowany jako ostatni;
- o uczuciach, jakie towarzyszą mu przez dekady bycia na szczycie;
- o tym, w czym nosił swoją pierwszą gitarę;
- o tym, jak wyglądają jego codzienne ćwiczenia gitarowe;
- o tym, jak minialbum Portals stał się dla niego iskrą, by zacząć w końcu wydawać solowe rzeczy na większą skalę i dlaczego nie będą one brzmieć jak Metallica.

Marios
Overkill.pl