Poniżej krótkie wypowiedzi Jamesa dla witryny detnews.com, uk.reuters.com i telegraph.co.uk.





"Na wstępie przepraszam za spóźnienie, jesteśmy ustawienia na czas Ulricha :) Wokół nas dzieje się obecnie mnóstwo dobrych rzeczy, wszyscy jesteśmy bardzo szczęśliwi... wiem, że słowo "szczęśliwi" to nie to co większość fanów heavy-metalu chciałoby słyszeć :) Ostatnimi lary uciekaliśmy od naszej przeszłości, ale Rick Rubin przekonał nas, że jeśli chodzi o naszą przeszłość, to nie mamy się czego obawiać. Oczywiście, jesteś artystą, ale nie musisz na każdym albumie na nowo siebie odkrywać, tylko poczuć, aby się usatysfakcjonowany jako artysta. [Z Rickiem] wydarzyło się coś magicznego. To nie szczęście, to coś jak dziesięcioletnia gadka twojej żony, która w końcu do ciebie dociera gdy mówi ci to Twój kumpel: 'Dlaczego właściwie by tego nie spróbować?', i wtedy mówisz do żony: 'Zrobię to', na co ona: 'Przecież mówię ci to od dziesięciu lat!'. Gdy mówi to ktoś inny całkiem inaczej to odbierasz, jesteś już na to przygotowany.

Chcę żyć moim życiem na sposób jaki mi odpowiada, nie potrzebuje osądów, czy kogoś, kto będzie mówił mi jak postępować. Wydaje mi się, że fani mają wrażenie, że wiedzą, kim jesteś i budują swoje życie wokół tego wrażenia. Gdy coś okazuje się być innym, to to ich przeraża, przenosi do swego rodzaju punktu obawy. Doskonale to rozumiem i jestem OK z tym. Zawsze jest coś, na co ludzie narzekają i wydaje mi się, że jest to powiązane z wyobrażeniem fanów metalu. Więc czy jest to pochwała dla albumu z ich strony, czy szukanie czegoś do czego można by się przyczepić, jest w tym jakaś pasja. Tam gdzie jest pasja, jest też życie. A skoro tak, to jesteśmy w porządku z tym. Ja radzę sobie z tym kupując u Armaniego :)


Graliśmy na Monster of Rock w USA z Van Halen, Scorpion i kilkoma innymi kapelami, było mnóstwo dobrej zabawy - poznajesz zespoły, razem imprezujecie, sypiacie w tych samych hotelach. Gdy kapele grają na tych samych festiwalach widzą się częściej niż raz. To pomaga w atmosferze i wibracjach. Monsters of Rock to był najzabawniejszy okres w mojej karierze. [Największa różnica między festiwalami w Europie i USA] to obecnie aspekt ekonomiczny. Poza tym, uważam, że w Europie czy na Wyspach Brytyjskich wiele festiwali jest po prostu korytarzem dla dzieciaków do dorosłego świata. Rodzice machają na pożegnanie, a ich synowie i córki odjeżdżają na festiwale, na których po raz pierwszy próbują wypić nieco za dużo czy tez borykają się z podobnymi aspektami. Amerykanie są nieco bardziej ostrożni jeśli o to chodzi.

Jesteśmy nominowani do Rock and Roll Hall of Fame a mimo to wciąż żyjemy. To trochę ironiczne, że jako kapela zainspirowana tyloma innymi zespołami wchodzimy tam przed nimi. Zamierzamy skopać kilka tyłków na tej imprezie i wywarzyć drzwi dla innych ciężkich zespołów, dotychczas nieuznanych, jak Rush czy Kiss. Jeśli chodzi o Guitar Hero to podpisuje się pod wszystkim, co muzycznie infekuje ludzkie życie. Muzyka ocaliła moje życie gdy byłem dzieckiem. Ta gra to nowe medium do propagowania muzyki wokół nas."

"Wracamy z poczuciem odrodzenia, ostrożnie, ale z wdzięcznością. Rick Rubin pozwolił nam oprzeć się na naszej przeszłości, bo od dawna oddalaliśmy się i odjeżdżaliśmy w dal od niej. Uważamy jednak, że kluczem do długowieczności jest odkrywanie na nowo, musisz iść naprzód, nawet jeśli zostawiasz za sobą część ludzi. Rick był w stanie zmusić nas do popatrzenia w przeszłość i przyznania, że nie ma nic złego w opieraniu się na tym co już się zrobiło, ponowne przeglądnięcie tego i uaktualnienie - jeśli to jest to, w czym jesteśmy dobrzy. Nowym tematem jest dla nas śmierć - nigdy wcześniej nie zapuszczaliśmy się w jej rejony. Jako dzieciak pisałem o śmierci jako o czymś ciężkim, teraz mam dużo więcej przemyśleń na jej temat, dużo więcej wypływa z wnętrza, mniej lub więcej bazuje na doświadczeniu rozpadu, śmierci Metalliki - chcieliśmy to zrozumieć. Zrozumieliśmy, że dużo bardziej potrzebujemy siebie niż siebie nienawidzimy."

ToMek 'Cause We're Metallica
AeroMet