Wywiad dla Mercury News
przeprowadził Shay Quillen 14 grudnia, a że każdy wywiad musi mieć wstęp po krótce napiszę co ma nam do opowiedzenia tenże reporter (tłumaczenie wywiadu: Morgoth):




Wywiady zostały przeprowadzone we Fresno po koncercie. Osobno z Larsem, który był wyspany i roześmiany i nieco zaspałym Kirkiem. Trwały po 20 minut i poruszały wiele kwestii, między innymi miłości do Bay Area i kontrowersyjnej sprawy z Napsterem. Dalej autor wywiadu opisuje, że w miejscu koncertu panowała luźna i przyjazna atmosfera i dziwił się w jaki sposób codziennie potrafią stworzyć taką aurę w innym miejscu. Tak jak obiecał zadał dwa pytania nadesłane przez fanów do Larsa. Pierwsze od Michaela B.:


Shay Quilley (SQ): Czy masz inne uczucia grając w Bay Area po powrocie z trasy (w tym przypadku z Fresno/Oakland)? Jeśli tak to jak Ci się udaje stworzyć inne sety dla każdego koncertu?

Lars (LU): Najlepszą rzeczą, kiedy wracasz z trasy do domu i grasz w Bay Area to ugoszczenie 250 gości i to takich, którzy pojawiają się z nikąd. Kurcze nie miałem pojęcia, że mamy tylu kumpli (śmiech). Zawsze najlepiej gra się w domu. Mam na myśli, że od kiedy zagraliśmy w starym Waldorf albo Mab, przed 25 laty, to zawsze jesteśmy dumni z grania tutaj, czy to grając w Fillmore czy na stadionie, czy otwierając koncert Stonsów czy robiąc cokolwiek innego. Zawsze staram się robić sety różniące się od tego, który mieliśmy poprzednio w danym mieście i inny niż te, które graliśmy w poprzednim tygodniu. Zawsze zmieniam sety dla setek fanów, którzy podróżują razem z nami, gdziekolwiek byśmy nie zagościli.

SQ (pytanie od Johna R.L.): Czy nigdy nie zmęczyliście się robieniem groźnych, podobnych do zwierzęcych, min do kamer na koncertach i na sesjach zdjęciowych do magazynów?

LU: (kręcąc głową) Nie, nie. Nie wiem co się dzieje z nami kiedy wszyscy czterej wkraczamy przed obiektywy. Coś jak odmłodzenie się o 25 lat w ciągu 30 sekund. I jest super. Nigdy nie zastanawiałem się nad tym, co robię przed obiektywem.




Dalej autor pisze co się działo na koncercie... w skrócie: Niedzielny koncert w Oracle Area w Oakland był wyprzedany, uwagę przyciągała specjalna, obracana perkusja Larsa. Prawie 15 000 miejsc było zajętych a kilkaset fanów stłoczyło się na płycie robiąc ścianę śmierci (czyli po prostu ostre pogo, dla niezorientowanych) na Masterze. Na That Was Just Your Life odbył się pokaz laserów i pojawiła się trumna stworzona przez któreś z reflektorów. James skakał od mikrofonu do mikrofonu, a było ich osiem. Pod koniec był pokaz pirotechniczny. W stronę publiczności posypały się świecące, diabelskie rogi. Muzyka była głośna, ostra i mroczna. A to setlista, jak kogoś to zainteresuje:



Poniżej pierwsza część wywiadu dla Mercury News, o wspomnianym Napsterze i miłości do Bay Area:


KIRK HAMMET O DZIELENIU SIĘ MUZYKĄ PRZEZ INTERNET
Nasze stanowisko w ogóle się nie zmieniło. Uważam, że własność intelektualna powinna być chroniona i szanowana. I to właśnie sprawia wiele problemów przemysłowi rozrywkowemu. (Czy wasza walka z Napsterem była porażką z punktu widzenia PR [Public Relations - jak co przyp. Morgoth]?) Prawdopodobnie tak, ale wiesz, jak dodasz odrobinę soli do ciasta będzie ono lepsze, nie sądzisz? Więc, nie zawsze podejmujemy właściwe decyzje. Udawało nam się radzić sobie z takim PRem, mieliśmy co prawda możliwość zrobienia tego lepiej, ale dalej byliśmy uparci i robiliśmy swoje. Na dzieleniu się muzyką w sieci cierpi w okrężny sposób publika, a wielu nie zdaje sobie z tego sprawy jak bardzo... Pewnie ludzie będą myśleć, że jestem płytkim człowiekiem skoro mówię w ten sposób, ale znając dwie strony konfliktu wiem, że takie działanie na krótką metę jest wygodne, ale na dłuższą jest strasznie wyniszczające.



LARS ULRICH O "WOJNIE GŁOŚNOŚCI" I KRYTYCE WOBEC MASTERINGU DEATH MAGNETIC
Wielu z generacji rocka ma teraz po 40 lat, ale wciąż odwołują się do tego co było 30 czy 20 lat temu, nie winię ich jednak za to w jakikolwiek sposób Ale szczerze powiedziawszy kompresja w miksie i masteringu odgrywa teraz inną rolę niż 20 albo 30 lat temu. MP3, serwisy online i ściąganie - sprawiają, że gra jest teraz inna niż była kiedyś. Więc wszystko brzmi inaczej, to logiczne. Wiesz, nie należy mówić, co jest dobrze a co źle. Tu chodzi o gusta i o to, co ludziom się podoba.

KIRK HAMMET O SPĘDZANIU WOLNEGO CZASU W SAN JOSE W DZIECIŃSTWIE

Miałem krewnych w San Jose. Żyli gdzieś na uboczu... Prawdę mówiąc spędziłem tam wiele czasu. Zawsze cieszyłem się na wyjazd tam, bo w San Jose jest cieplej niż w San Francisco. Zawsze, kiedy moja mama mówiła że jedziemy do San Jose to było coś w stylu "Super!", bo moi kuzyni zawsze tam byli no i mieli basen. Byłem miastowym dzieciakiem z San Francisco, gdzie zawsze było zimno i nie mieliśmy basenu. Więc dla mnie to zawsze była świetna zabawa.



LARS ULRICH O SWOJEJ MIŁOŚCI DO BAY AREA

Zespół został założony w Los Angeles, ale ja zawsze uważałem nas za zespół z San Francisco. Musieliśmy się stamtąd [z Los Angeles] wyrwać. Tam było okropnie. Całe to glamowate gówno i Hollywoodzki blichtr - o to tam chodziło. Ugh. To było obrzydliwe. Wpakowaliśmy się do San Francisco grając kilka koncertów w Stone, Mab, albo starym Walford, wszystkich tych miejscach. Jest tu więcej otwartego środowiska, naprawdę. Ludzie tutaj byli o wiele bardziej otwarci na muzykę i indywidualności - i za to właśnie kocham Bay Area. Więc czuliśmy się tu bardziej swobodnie... nie jak nieamerykański mieszczuch tylko jak amerykański podatnik. Nie znam innego takiego miejsca w tym kraju. Jeżeli zmieszano by mnie z błotem albo coś w tym stylu, a potem formalnie wyrzucono - jeżeli Gavin wyrzuciłby mnie na zbity pysk z San Francisco, większej części Bay Area - wróciłbym pewnie do Danii, bo nie czuję żebym czuł się gdziekolwiek indziej w Ameryce na tyle dobrze, żeby nie chcieć wrócić do Danii.



Tłumaczenie:
Morgoth

ToMek 'Cause We're Metallica
AeroMet