Jakie są problemy przy tworzeniu gry z rockowym zespołem w roli głównej, co sprawia kłopoty nawet tak utalentowanemu muzykowi jak "Tru" na trasie koncertowej? Na te i inne kwestie odpowie zbiór wypowiedzi Roberto Agustin Miguela Trujillo z serwisów Mlive.com oraz Freep.com






O tworzeniu muzyki

Czasami po prostu dopada cię ta ochota podróży w czasie, poczucia się retro. Gdy wszyscy polegają na dokładnie tym samym impulsie.
Wspaniała rzecz, która dotyczy nas jako zespołu, to fakt, że uważamy, iż mamy wciąż wiele do zaoferowania jako twórcy. Nie brakuje nam riffów, a wiem, że niektóre zespoły docierają do momentu, gdy zatrudniają kogoś z zewnątrz aby pisał im piosenki. My w tym punkcie na pewno nie jesteśmy.

Oczywiście pisałem wcześniej piosenki wspólnie z Ozzym i innymi zespołami, w których grałem. Ale teraz naprawdę w stu procentach zależało mi aby zobaczyć rezultaty, byłem szczerze ciekawy do czego zmierzą nasze piosenki, chciałem się uczyć od Larsa i Jamesa.

Pracowaliśmy naprawdę ciężko nad tym albumem. Jedno mogę powiedzieć zdecydowanie: etyka pracy Metalliki weszła na wyższy poziom. To było wspaniałe doświadczenie i świetna nauka dla mnie. Bycie docenionym za wysiłki jest wspaniałe i jesteśmy z tego powodu bardzo szczęśliwi.
Na tworzenie materiału w Metallice składa się wiele detali. Na przykłąd James, gdy pisze teksty, w zamian za każde słowo ma ochotę wstawić trzy inne. Jest bardzo zorganizowany, każda jego piosenka jest napisana inną czcionką. W aranżacji pracowaliśmy nad wieloma szkopułami rytmicznymi, a James szczególnie przykładał się do harmonii wokalu z gitarami.

Jestem częścią tych piosenek. Znam je dobrze. Czasami pytają mnie o to, co leci dalej w danym numerze. Dobrze mi z tym, jak pytają mnie jaki tam był dźwięk, albo jak to graliśmy. Fajnie, że to oni pytają mnie o szczegóły numerów, a nie ja dopytuję ich co i jak trzeba zagrać.



O mobilizacji w zespole

Tematem przewodnim jest bycie dla siebie rodziną i bycie zgraną drużyną. Jesteś w zespole, a to pociąga za sobą wszelkie konsekwencje. Jeśli będziemy trzymać się razem, nigdy nie pojawi się problem, przy rozliczaniu się z kasą, albo innymi sprawami. Jesteś częścią drużyny, jej członkiem. A dla mnie było to naprawdę coś nowego.

O guitar hero

Definitywnie przysporzy nam to nowych fanów. Ale jest też dziwna strona tego przedsięwzięcia. Nie wierz jeśli nie chcesz, ale dzieciaki naprawdę przychodzą na meet-n-greet z plastikowymi kontrolerami do guitar hero i chcą aby im je podpisać.

Wciąż dopracowujemy tą grę. Raz na jakiś czas spotykamy się w celu przedyskutowania szczegółów. To może być wszystko, począwszy od 'jego głowa jest za duża', albo 'Jest za mało napakowany'. Wiele szczegółów jak te, składa się na całą grę. Jak zawsze chcemy aby produkt był możliwie najlepszy. Guitar Hero jest świetne i uważaliśmy tak zanim zaproponowano nam własną wersję tej gry. Pozytywna rzecz, angażuje młodych ludzi i jest formą edukacji muzycznej w kontekście hard rocka i heavy metalu.

Trudności grania w zespole

Bywa ciężko. Czasami 45 minut przed wyjściem na scenę chcą zagrać wcześniej nie przećwiczoną piosenkę. Myślę sobie 'o Boże', zasuwam po Discmana, zakładam słuchawki i robię notatki. To jeden z takich momentów, gdzie skacze adrenalina i chcemy się naprawdę sprawdzić na żywo. Czasami wychodzi idealnie, wszystko zagrane w punkt. Innym razem, zrobimy z tego prawdziwy wrak piosenki. To był przez jakiś czas motyw przewodni, ale pozytywna tego strona to otwarcie się na old schoolowe rzeczy.

Osobiście uwielbiam grać partie Cliffa Burtona, wczuwanie się w stuff z Ride the Lightning i naturalnie Master of Puppets. To był zaszczyt grać w 20-lecie, odwzorowując każdą partię basu i gitary. Kirk i James musieli od nowa nauczyć się swoich partii. Zapomnieli jak szły niektóre z nich. To było spoko. Był to okres, gdy przygotowywaliśmy materiał na Death Magnetic. Obszar, w którym znaleźli się zwłaszcza James i Lars mentalnie był szczególnie interesujący.