Wywiad w Szwecji z Robertem, przeprowadzony przez telewizję Aftonbladet, w tym chat z fanami przetłumaczył Kris:





Robert: Zawsze jest wspaniale tu wrócić, widać, że fani wyczekują nas od długiego czasu.


Aftonblade: Czego mogą się dziś spodziewać?

Robert: Myślę, że będą pod wrażeniem ustawienia sceny. Jest naprawdę cool. Szczególnie, kiedy widać cały zespół, masz poczucie jedności duchowej z nim. My lubimy efekty świetlne. Uważamy, że są naprawdę fajne. Mieszamy piosenki, gramy dużo starszych rzeczy jak i nowych. Na końcu kilku ostatnich gigów pomieszaliśmy kawałki w sposób, w jaki nie robiliśmy tego od dawna. Gramy trochę mroczniejszych, przyćmionych piosenek, co sprawdza się znakomicie.



Chat: Co robisz gdy na scenie zapomnisz testu lub muzyki?

Robert: Bardzo źle to przyjmuje. To są momenty, gdy zaczynam być bardzo nerwowy. Wkurzam się, gdy robię bałagan w piosence, lub zakłócam jej przebieg. Czasem, gdy to narasta to zaczynam mówić do siebie by się trochę uspokoić, inaczej to zamieniłoby się w katastrofę i naprawdę popsuło mi samopoczucie.



Aftonblade: Pamiętasz kiedy Ci się to przydarzyło?

Robert: Ostatnio mi się to zdarzyło. Zaraz gdzie to było? Aha w Belgii, tam to się wydarzyło. Ale chodzi w tym wszystkim o to, że nawet jeśli ci się to przytrafia to w większości przypadków publiczność nie powinna się o tym dowiedzieć. Na tym to polega.


Chat: Jesteś wielkim basistą. Czyja inspiracja sprawiła, że doszedłeś do tego poziomu, w którym jesteś obecnie?

Robert: Inspiruje mnie wielu basistów, we wszystkich stylach. Dd funkowych basistów poprzez wielkich heavy metalowych, aż do gitarzystów jazzowych. Lubię Geddy'ego Lee z Rush, Steve'a Harrisa z Iron Maiden, ale też doceniam basistów jak Jaco, czy tych, którzy grają dla Stevie Wondera czy Jamesa Browna.


Aftonblade: Co szczególnego jest w nich?

Robert: To zależy... jeden ma długie włosy, drugi wielkie afro, inny irokeza.


Aftonblade: Czyli wszystko tkwi we włosach?

Robert: Tak, cały temat to włosy. Tak na poważnie to lubię solidnych basistów, z poczuciem rytmu, którzy maja osobowość. Muszą być interesujący na scenie, co nie oznacza szaleństw czy wygłupów. Mam znajomych, których uwielbiam oglądać na scenie, bo oni po prostu mają ten luz.


Aftonblade: Jaki kawałek lubisz grać najbardziej?

Robert: Ach różne kawałki. Ostatnio zaczęliśmy grać Holier Than Thou z Czarnego Albumu. Ta piosenka daje mi dużo radości, gdy ją gram. Lubię też grać All Nightmare Long z nowego albumu, ona ma w sobie tyle energii, ten groove, uwielbiam jej techniczną stronę.



Chat: Czy mógłbyś opisać jak twoje życie się zmieniło od czasu, gdy dołączyłeś do największego i najbogatszego zespołu na ziemi?

Robert: Na pewno zwiększyła mi się liczba fanów z uwagi na wielkość i popularność zespołu. Ogrom i intensywność pracy też jest dużo większa. Ze względu na rozbudowany repertuar jest dużo piosenek do nauczenia. Spowodowana nowym albumem presja jest dużo większa niż nie jeden zespół byłby w stanie udźwignąć. Miałem szczęście grać z wieloma wybitnymi muzykami rock 'n' rolla począwszy od Suicidal Tendencies aż do Metalliki. Pisanie kawałków dla Metalliki to niesamowite doświadczenie. To tak jak byś był w najlepszej szkole pisania piosenek, jaka możesz sobie wymarzyć. To bardzo dobre dla mnie, te melodie, riffy Jamesa, które są takie mocne. Bycie w tym zespole to wyzwanie, tak samo jak każdy występ fizycznie też jest wyzwaniem. Wygląda na to że na starość to Metallica będzie mi kopać dupsko i podoba mi się to :)


Chat: Jest kurewsko zimno na zewnątrz gdy się stoi i czeka na was, ale warto! Co myślisz o naszej publice?

Robert: Myślę, że szwedzka publiczność jest zadziwiająca, a dziewczyny są bardzo gorące więc pozostaje tylko znaleźć tę jedyną, która cię rozgrzeje do czasu występu.
Wspaniale jest tu być i grać. Mam duży szacunek do tutejszych fanów jak i tutejszych zespołów. Podoba mi się zespół Meshuggah to jest jeden z moich ulubionych zespołów heavy metalowych. Bardzo chciałbym by kiedyś pojechał z nami w trasę, choć zdaję sobie sprawę, że na pewno są bardzo zajęci.


Aftonblade: Tak zagracie razem na festiwalu w Szwecji [Sonisphere Festival].

Robert: O to fajnie. Uważam, że są bardzo utalentowani, aczkolwiek niedowartościowani w szerszej perspektywie. Innymi słowy, gdy pytam o nich moich przyjaciół w Stanach, to albo nie wiedzą o co chodzi, albo reagują bardzo entuzjastycznie. Takie extremum albo gorące albo zimne. Pamiętam, że kiedyś podczas trasy z Ozzym przyszli do mnie na imprezę do mojego busa. Było duże grillowanie i od groma ludzi. To było fajne.



Chat: Czy użyjecie tej samej setlisty jak poprzednio?

Robert: Są pewne kawałki, które musimy zagrać, tak zwane klasyki, ale zawsze zmieniamy część materiału.


Chat: Jako członek Metalliki, która piosenka była najcięższa do nauczenia?

Robert: Dużo piosenek było ciężkich do opanowania, jedną z nich na pewno było Dyers Eve, oraz całe Frayed Ends of Sanity. Niestety reszta chłopaków jeszcze się jej nie nauczyła.


Chat: Chciałbym poznać twoje zdanie jako członka zespołu, co myślisz na temat ściągania przez wielu ludzi muzyki z PirateBay i innych tego typu serwisów?

Robert: Co ja o tym myślę? Uważam, że to wspaniałe. Chciałbym, aby każdy miał możliwość doświadczenia naszej muzyki, w każdy z możliwych sposobów. Po prostu cieszcie się nią.


Moderator : Dziękujemy ci Robert i ludziom za pytania na czacie.

Robert: Dziękuję bardzo, niestety już musze lecieć przygotować się.





Tłumaczenie: Kris

ToMek 'Cause We're Metallica
AeroMet